Dictionary
noun آتَش / âtaš
IPA: /ɒːtæʃ/
From our corpus
هنوز غائله تمام نشده بود که سقوط 752، آتش بر جانمان زد!
hanuz ğâ'ele tamâm našode bud ke soqut-e ____، âtaš bar jânemân zad!
The chaos hadn’t ended yet when the crash of 752 set fire to our soul.
بنابراین گینگیله نیزه شکارش را در پایین درخت گذاشت و مقداری شاخه کوچک جمع کرد و آتش کوچکی درست کرد. وقتی که آتش خوب می سوخت، او یک چوب خشک بلند را در قلب آتش قرار داد. این چوب به اینکه دود زیادی تولید می کند مشهور بود. او طرف سرد چوب را با دندانش گرفت و در حالیکه چوب می سوخت و دود می کرد شروع به بالا رفتن از تنه درخت کرد.
banâbar in gingile neyze-ye šekâreš râ dar pâyin-e deraxt gozâšt va meqdâri šâxe-ye kučak jam' kard va âtaš-e kučaki dorost kard. vaqti ke âtaš xob mi suxt، u yek čub-e xošk-e boland râ dar qalb-e âtaš qarâr dâd. in čub be inke dud-e ziyâdi towlid mi konad mašhur bud. u taraf-e sard-e čub râ bâ dandâneš gereft va dar hâli ke čub mi suxt va dud mi kard šoru' be bâlâ raftan az tane-ye deraxt kard.
So Gingile put down his hunting spear under the tree, gathered some dry twigs and made a small fire. When the fire was burning well, he put a long dry stick into the heart of the fire. This wood was especially known to make lots of smoke while it burned. He began climbing, holding the cool end of the smoking stick in his teeth.