باغ مادربزرگ خیلی زیبا بود پر از خوشه های ذرت، ارزن و سیب زمینی شیرین ولی بهتر از همه موزها بودند. اگرچه مادربزرگ نوه های زیادی داشت من مخفیانه متوجه شدم که من نوه ی مورد علاقه ی مادربزرگ هستم. او اغلب مرا به خانه اش دعوت می کرد. او همچنین رازهای مختصری برای من می گفت. ولی یک رازی بود که مادربزرگ ان را با من در میان نگذاشته بود: اینکه او موزهای رسیده را کجا می گذاشت؟bâğ-e mâdarbozorg xeyli zibâ bud por az xoše hâ-ye zorrat، arzan va sib zamini-ye širin vali behtar az hame muzhâ budand. agarče mâdarbozorg nave hâ-ye ziyâdi dâšt man maxfiyâne motavajeh šodam ke man nave -e mowrede alâqe -e mâdarbozorg hastam. u ağlab marâ be xâne aš da'vat mi kard. u hamčenin râzhâ-ye moxtasari barâye man mi goft. vali yek râzi bud ke mâdarbozorg ân râ bâ man dar miyân nagozâšte bud: inke u muzhâ-ye reside râ kojâ mi gozâšt؟
Grandma's garden was wonderful, full of sorghum, millet, and cassava. But best of all were the bananas. Although Grandma had many grandchildren, I secretly knew that I was her favourite. She invited me often to her house. She also told me little secrets. But there was one secret she did not share with me: where she ripened bananas.