verb تَنْها گُذاشتَن / tanhâ gozâštan

بخونه از دیار یاری، چرا میری تنها میذاری

bexone az diyâr-e yâri، čerâ miri tanhâ mizâri

to sing of the land of a companion. Why do you go and leave me?

میرم به سوی اون دیاری، که توش منو تنها نذاری

miram be su-ye un diyâri، ke tuš mano tanhâ nazâri

I’ll go towards the land where you won’t abandon me.

شنیدنی این هفتمون، می‌رسه به آهنگ: "تنهام نذار رفیق" از رضا یزدانی.

šenidani-ye in haftemun، mirese be âhang-e: "tanham nazâr rafiq" az rezâ yazdâni.

This week's one-to-listen-to, goes to the song Tanham Nazar Rafigh, from Reza Yazdani.

یعنی آهنگسازی یزدانی و تنظیم بهروز پایگان، در آهنگ "تنهام نذار رفیق" باز هم به هم رسیدن.

ya'ni âhangsâzi-ye yazdâni va tanzim-e behruz-e pâyegân، dar âhang-e "tanham nazâr rafiq" bâz ham be ham residan.

meaning Yazdani’s composing and Behruz Payegan’s arrangement have come together again in the song “Tanham Nazar Rafigh”.

روز بعد، پدر بچه ها به شهر برگشت و انها را با نیارکانیادا تنها گذاشت.

ruz-e ba'd، pedar-e bačče hâ be šahr bargašt va ânhâ râ bâ niyârkâniyâdâ tanhâ gozâšt.

The next day, the children's father drove back to the city leaving them with Nyar-Kanyada.

تنهام نذار تا بی تو دنیام از هم نپاشه

tanham nazâr tâ bi to doniyam az ham napâše

Don't abandon me so my world wouldn’t fall apart without you.