Dictionary
Back to the wordproper noun توماس / tomâs
proper noun توماس / tomâs
هوا سرد بود و ماگزوه در ابتدای جاده ایستاده بود. مردی به سمتش رفت. ان مرد گفت،" سلام، من توماس هستم. من نزدیک اینجا کار می کنم، در جایی که تو می توانی چیزی برای خوردن پیدا کنی." او به خانه ای زرد با سقف ابی اشاره کرد." او پرسید،" من امیدوار باشم که تو به انجا بروی و مقداری غذا بگیری؟" ماگزوه به ان مرد و سپس به ان خانه نگاه کرد. او گفت،" شاید" و به راهش ادامه داد.
havâ sard bud va mâgozve dar ebtedâ-ye jâdde istâde bud. mardi be samteš raft. ân mard goft،" salâm، man tumâs hastam. man nazdik-e injâ kâr mi konam، dar jâyi ke to mi tavâni čizi barâye xordan peydâ koni." u be xâne i zard bâ saqf-e âbi ešâre kard." u porsid،" man omidvâr bâšam ke to be ânjâ beruy va meqdâri ğazâ begiri؟" mâgozve be ân mard va sepas be ân xâne negâh kard. u goft،" šâyad" va be râheš edâme dâd.
It was cold and Magozwe was standing on the road begging. A man walked up to him. "Hello, I'm Thomas. I work near here, at a place where you can get something to eat," said the man. He pointed to a yellow house with a blue roof. "I hope you will go there to get some food?" he asked. Magozwe looked at the man, and then at the house. "Maybe," he said, and walked away.
در طول ماهی که سپری شد پسرهای بی خانمان عادت داشتند توماس را در اطراف ببینند. او دوست داشت که با مردم صحبت کند، مخصوصا افرادی که در خیابان زندگی می کنند. توماس به داستان زندگی مردم گوش می داد. او جدی و صبور بود، هیچوقت گستاخ و بی ادب نبود. بعضی از پسران شروع به رفتن به ان خانه ی زرد و ابی برای گرفتن غذا در نیمروز کردند.
dar tule mâhi ke separi šod pesarhâ-ye bi xânemân âdat dâštand tumâs râ dar atrâf bebinand. u dust dâšt ke bâ mardom sohbat konad، maxsusan afrâdi ke dar xiyâbân zendegi mi konand. tumâs be dâstân-e zendegi-ye mardom guš mi dâd. u jedi va sabur bud، hič vaqt gostâx va bi yadab nabud. ba'zi az pesaran šoru' be raftan be ân xâne -e zard va âbi barâye gereftan-e ğazâ dar nimruz kardand.
Over the months that followed, the homeless boys got used to seeing Thomas around. He liked to talk to people, especially people living on the streets. Thomas listened to the stories of people's lives. He was serious and patient, never rude or disrespectful. Some of the boys started going to the yellow and blue house to get food at midday.
در طول ماهی که سپری شد پسرهای بی خانمان عادت داشتند توماس را در اطراف ببینند. او دوست داشت که با مردم صحبت کند، مخصوصا افرادی که در خیابان زندگی می کنند. توماس به داستان زندگی مردم گوش می داد. او جدی و صبور بود، هیچوقت گستاخ و بی ادب نبود. بعضی از پسران شروع به رفتن به ان خانه ی زرد و ابی برای گرفتن غذا در نیمروز کردند.
dar tule mâhi ke separi šod pesarhâ-ye bi xânemân âdat dâštand tumâs râ dar atrâf bebinand. u dust dâšt ke bâ mardom sohbat konad، maxsusan afrâdi ke dar xiyâbân zendegi mi konand. tumâs be dâstân-e zendegi-ye mardom guš mi dâd. u jedi va sabur bud، hič vaqt gostâx va bi yadab nabud. ba'zi az pesaran šoru' be raftan be ân xâne -e zard va âbi barâye gereftan-e ğazâ dar nimruz kardand.
Over the months that followed, the homeless boys got used to seeing Thomas around. He liked to talk to people, especially people living on the streets. Thomas listened to the stories of people's lives. He was serious and patient, never rude or disrespectful. Some of the boys started going to the yellow and blue house to get food at midday.
ماگزوه روی پیاده رو نشسته بود و به کتاب عکس دارش نگاه می کرد وقتی که توماس کنار او نشست. توماس پرسید،" داستان در مورد چیست؟" ماگزوه جواب داد،" داستان در مورد پسری است که خلبان شد." توماس پرسید،" اسم ان پسر چه بود؟" ماگزوه به ارامی گفت،" من نمی دانم، من نمی توانم بخوانم."
mâgozve ru-ye piyâde ru nešaste bud va be ketâb-e aks dâreš negâh mi kard vaqti ke tumâs kenâr-e u nešast. tumâs porsid،" dâstân dar mored-e čist؟" mâgozve javâb dâd،" dâstân dar mored-e pesari ast ke xalabân šod." tumâs porsid،" esm-e ân pesar če bud؟" mâgozve be ârâmi goft،" man nemi dânam، man nemi tavânam bexânam."
Magozwe was sitting on the pavement looking at his picture book when Thomas sat down next to him. "What is the story about?" asked Thomas. "It's about a boy who becomes a pilot," replied Magozwe. "What's the boy's name?" asked Thomas. "I don't know, I can't read," said Magozwe quietly.
ماگزوه روی پیاده رو نشسته بود و به کتاب عکس دارش نگاه می کرد وقتی که توماس کنار او نشست. توماس پرسید،" داستان در مورد چیست؟" ماگزوه جواب داد،" داستان در مورد پسری است که خلبان شد." توماس پرسید،" اسم ان پسر چه بود؟" ماگزوه به ارامی گفت،" من نمی دانم، من نمی توانم بخوانم."
mâgozve ru-ye piyâde ru nešaste bud va be ketâb-e aks dâreš negâh mi kard vaqti ke tumâs kenâr-e u nešast. tumâs porsid،" dâstân dar mored-e čist؟" mâgozve javâb dâd،" dâstân dar mored-e pesari ast ke xalabân šod." tumâs porsid،" esm-e ân pesar če bud؟" mâgozve be ârâmi goft،" man nemi dânam، man nemi tavânam bexânam."
Magozwe was sitting on the pavement looking at his picture book when Thomas sat down next to him. "What is the story about?" asked Thomas. "It's about a boy who becomes a pilot," replied Magozwe. "What's the boy's name?" asked Thomas. "I don't know, I can't read," said Magozwe quietly.
ماگزوه روی پیاده رو نشسته بود و به کتاب عکس دارش نگاه می کرد وقتی که توماس کنار او نشست. توماس پرسید،" داستان در مورد چیست؟" ماگزوه جواب داد،" داستان در مورد پسری است که خلبان شد." توماس پرسید،" اسم ان پسر چه بود؟" ماگزوه به ارامی گفت،" من نمی دانم، من نمی توانم بخوانم."
mâgozve ru-ye piyâde ru nešaste bud va be ketâb-e aks dâreš negâh mi kard vaqti ke tumâs kenâr-e u nešast. tumâs porsid،" dâstân dar mored-e čist؟" mâgozve javâb dâd،" dâstân dar mored-e pesari ast ke xalabân šod." tumâs porsid،" esm-e ân pesar če bud؟" mâgozve be ârâmi goft،" man nemi dânam، man nemi tavânam bexânam."
Magozwe was sitting on the pavement looking at his picture book when Thomas sat down next to him. "What is the story about?" asked Thomas. "It's about a boy who becomes a pilot," replied Magozwe. "What's the boy's name?" asked Thomas. "I don't know, I can't read," said Magozwe quietly.
وقتی که انها همدیگر را ملاقات کردند، ماگزوه شروع به گفتن داستان زندگیش برای توماس کرد. ان داستان در مورد عمویش بود و اینکه چرا از دست او فرار کرده بود. توماس زیاد صحبت نکرد و به ماگزوه نگفت که چه کار کند، ولی همیشه با دقت گوش می داد. بعضی مواقع انها با هم حرف می زدند در حالیکه در ان خانه با سقف ابی غذا می خوردند.
vaqti ke ânhâ hamdigar râ molâqât kardand، mâgozve šoru' be goftan-e dâstân-e zendegieš barâye tumâs kard. ân dâstân dar mored-e amuyeš bud va inke čerâ az dast-e u farâr karde bud. tumâs ziyâd sohbat nakard va be mâgozve nagoft ke če kâr kand، vali hamiše bâ deqqat guš mi dâd. ba'zi mavâqe' ânhâ bâ ham harf mi zadand dar hâli ke dar ân xâne bâ saqf-e âbi ğazâ mi xordand.
When they met, Magozwe began to tell his own story to Thomas. It was the story of his uncle and why he ran away. Thomas didn't talk a lot, and he didn't tell Magozwe what to do, but he always listened carefully. Sometimes they would talk while they ate at the house with the blue roof.
وقتی که انها همدیگر را ملاقات کردند، ماگزوه شروع به گفتن داستان زندگیش برای توماس کرد. ان داستان در مورد عمویش بود و اینکه چرا از دست او فرار کرده بود. توماس زیاد صحبت نکرد و به ماگزوه نگفت که چه کار کند، ولی همیشه با دقت گوش می داد. بعضی مواقع انها با هم حرف می زدند در حالیکه در ان خانه با سقف ابی غذا می خوردند.
vaqti ke ânhâ hamdigar râ molâqât kardand، mâgozve šoru' be goftan-e dâstân-e zendegieš barâye tumâs kard. ân dâstân dar mored-e amuyeš bud va inke čerâ az dast-e u farâr karde bud. tumâs ziyâd sohbat nakard va be mâgozve nagoft ke če kâr kand، vali hamiše bâ deqqat guš mi dâd. ba'zi mavâqe' ânhâ bâ ham harf mi zadand dar hâli ke dar ân xâne bâ saqf-e âbi ğazâ mi xordand.
When they met, Magozwe began to tell his own story to Thomas. It was the story of his uncle and why he ran away. Thomas didn't talk a lot, and he didn't tell Magozwe what to do, but he always listened carefully. Sometimes they would talk while they ate at the house with the blue roof.
نزدیک تولد ده سالگی ماگزوه، توماس یک کتاب داستان جدید به او داد. این داستانی در مورد یک پسر روستایی بود که بزرگ شد تا یک فوتبالیست مشهور شود. توماس ان داستان را برای ماگزوه چندین بار خواند، تا اینکه یک روز گفت،" من فکر می کنم زمان به مدرسه رفتن تو و یادگیری برای خواندن تو است. تو چی فکر می کنی؟" توماس توضیح داد که من جایی را سراغ دارم که بچه ها می توانند در انجا بمانند، و به مدرسه بروند.
nazdik-e tavallod-e dah sâlegi-ye mâgozve، tumâs yek ketâb dâstân-e jadid be u dâd. in dâstâni dar mored-e yek pesar-e rustâyi bud ke bozorg šod tâ yek futbâlist-e mašhur šuad. tumâs ân dâstân râ barâye mâgozve čandin bâr xând، tâ inke yek ruz goft،" man fekr mi konam zamân-e be madrese raftan-e to va yâdgiri barâye xândan-e to ast. to či fekr mi koni؟" tumâs towzih dâd ke man jâyi râ sorâğ dâram ke bačče hâ mi tavânand dar ânjâ bemânand، va be madrese beruand.
Around Magozwe's tenth birthday, Thomas gave him a new storybook. It was a story about a village boy who grew up to be a famous soccer player. Thomas read that story to Magozwe many times, until one day he said, "I think it's time you went to school and learned to read. What do you think?" Thomas explained that he knew of a place where children could stay, and go to school.
نزدیک تولد ده سالگی ماگزوه، توماس یک کتاب داستان جدید به او داد. این داستانی در مورد یک پسر روستایی بود که بزرگ شد تا یک فوتبالیست مشهور شود. توماس ان داستان را برای ماگزوه چندین بار خواند، تا اینکه یک روز گفت،" من فکر می کنم زمان به مدرسه رفتن تو و یادگیری برای خواندن تو است. تو چی فکر می کنی؟" توماس توضیح داد که من جایی را سراغ دارم که بچه ها می توانند در انجا بمانند، و به مدرسه بروند.
nazdik-e tavallod-e dah sâlegi-ye mâgozve، tumâs yek ketâb dâstân-e jadid be u dâd. in dâstâni dar mored-e yek pesar-e rustâyi bud ke bozorg šod tâ yek futbâlist-e mašhur šuad. tumâs ân dâstân râ barâye mâgozve čandin bâr xând، tâ inke yek ruz goft،" man fekr mi konam zamân-e be madrese raftan-e to va yâdgiri barâye xândan-e to ast. to či fekr mi koni؟" tumâs towzih dâd ke man jâyi râ sorâğ dâram ke bačče hâ mi tavânand dar ânjâ bemânand، va be madrese beruand.
Around Magozwe's tenth birthday, Thomas gave him a new storybook. It was a story about a village boy who grew up to be a famous soccer player. Thomas read that story to Magozwe many times, until one day he said, "I think it's time you went to school and learned to read. What do you think?" Thomas explained that he knew of a place where children could stay, and go to school.