verb دِراز کِشیدَن / derâz kešidan
IPA: /derɒːz keʃi:dæn/ compound verb ofدِراز / derâzandکِشیدَن / kešidan
From our corpus
هر چه نشستم نیامدی، دراز کشیدم آمدیhar če nešastam nayâmadi، derâz kešidam âmadi
As much as I sat, you didn’t come / I lay down, and you came!
بعد از ظهر همان روز مادر و پدر و مادربزرگم مرا صدا زدند. من دلیلش را می دانستم. ان شب وقتی که دراز کشیده بودم که بخوابم، میدانستم که دیگر نمی توانم هیچوقت دوباره، نه از مادربزرگ، نه از پدر و مادرم و نه از هیچکس دیگر دزدی کنم.ba'd az zohr-e hamân ruz mâdar va pedar va mâdarbozorgam marâ sedâ zadand. man dalileš râ mi dânestam. ân šab vaqti ke derâz kešide budam ke bexâbam، midânestam ke digar nemi tavânam hič vaqt dobâre، na az mâdarbozorg، na az pedar va mâdaram va na az hičkas-e digar dozdi konam.
Later that evening I was called by my mother and father, and Grandma. I knew why. That night as I lay down to sleep, I knew I could never steal again, not from grandma, not from my parents, and certainly not from anyone else.