Back to the wordnoun روستا / rustâ
ایستگاه اتوبوس کوچک در روستای من پر از مردم و اتوبوس های زیاد بود. حتی روی زمین چیزهای زیادتری بود که باید بار زده می شد. شوفرها اسم مقصد اتوبوس ها را جار می زدند.istgâh-e otubus-e kučak dar rustâ-ye man por az mardom va otubus hâ-ye ziyâd bud. hattâ ru-ye zamin čizhâ-ye ziyâdtari bud ke bâyad bâr zade mi šad. šuferhâ esm-e maqsad-e otubus hâ râ jâr mi zadand.
The small bus stop in my village was busy with people and overloaded buses. On the ground were even more things to load. Touts were shouting the names where their buses were going.
من به بیرون از اتوبوس نگاه کردم و متوجه شدم که من داشتم روستایم را ترک می کردم، جایی که در انجا بزرگ شده بودم. من داشتم به یک شهر بزرگ می رفتم.man be birun az otubus negâh kardam va motavajeh šodam ke man dâštam rustâyam râ tark mi kardam، jâyi ke dar ânjâ bozorg šode budam. man dâštam be yek šahr-e bozorg mi raftam.
I looked outside the bus and realised that I was leaving my village, the place where I had grown up. I was going to the big city.
وقتی که اتوبوس ایستگاه را ترک کرد، من به بیرون از پنجره خیره شدم. من حیرت زده ام اگر می شد به عقب برمی گشتم، دوباره به روستایم برمی گشتم.vaqti ke otubus istgâh râ tark kard، man be birun az panjere xire šodam. man heyrat zade am agar mi šod be aqab barmi gaštam، dobâre be rustâyam barmi gaštam.
As the bus left the bus stop, I stared out of the window. I wondered if I would ever go back to my village again.
نه ساعت بعد، با صدای بلند مردی که ضربه می زد و مسافران را برای برگشتن به روستای من صدا می زد بیدار شدم. من کیف کوچکم را برداشتم و از اتوبوس بیرون پریدم.noh sâ'at ba'd، bâ sedâ-ye boland-e mardi ke zarbe mi zad va mosâferan râ barâye bargaštan be rustâ-ye man sedâ mi zad bidâr šodam. man kif-e kučakam râ bardâštam va az otubus birun paridam.
Nine hours later, I woke up with loud banging and calling for passengers going back to my village. I grabbed my small bag and jumped out of the bus.
در روستایی روی سرازیری کوه کنیا در شرق افریقا، دختر کوچکی با مادرش روی زمینی کار می کرد. اسم ان دختر وانگاری بود.dar rustâyi ru-ye sarâziri-ye kuh-e keniyâ dar šarq-e âfriqâ، doxtar-e kučaki bâ mâdareš ru-ye zamini kâr mi kard. esm-e ân doxtar vângâri bud.
In a village on the slopes of Mount Kenya in East Africa, a little girl worked in the fields with her mother. Her name was Wangari.
روستای دور افتاده در مرکز انگلیسrustâ-ye dur oftâde dar markaz-e engelis
عقاب تنها کسی بود که در روستا سوزن داشت، بنابراین اول او شروع به دوختن کرد. او برای خودش یک جفت بال زیبا درست کرد و بالای سر مرغ پرواز کرد. مرغ سوزن را قرض گرفت ولی خیلی زود از دوختن خسته شد. او سوزن را رها کرد و ان را روی قفسه گذاشت و به اشپزخانه رفت تا برای بچه هایش غذا اماده کند.oqâb tanhâ kasi bud ke dar rustâ suzan dâšt، banâbar in aval u šoru' be duxtan kard. u barâye xodeš yek joft bâl-e zibâ dorost kard va bâlâ-ye sar-e morğ parvâz kard. morğ suzan râ qarz gereft vali xeyli zud az duxtan xaste šod. u suzan râ rahâ kard va ân râ ru-ye qafase gozâšt va be âšpazxâne raft tâ barâye bačče hâyeš ğazâ âmâde konad.
Eagle was the only one in the village with a needle, so she started sewing first. She made herself a pair of beautiful wings and flew high above Hen. Hen borrowed the needle but she soon got tired of sewing. She left the needle on the cupboard and went into the kitchen to prepare food for her children.
دختران جوان به عنوان پیشخدمت در روستاهای دیگر کار میکردند.doxtaran-e javân be onvân-e pišxedmat dar rustâhâ-ye digar kâr mikardand.
Young girls worked as maids in other villages.
وقتی که پدر سیمبگویره به خانه برگشت، اتاقش را خالی دید. با قلبی اندوهگین پرسید :" چه اتفاقی افتاده آنیتا؟» زن توضیح داد که سیمبگویره فرار کرده است. او گفت :" من از او خواستم که به من احترام بگذارد، ولی شاید من خیلی سخت گیر بودم!" پدر سیمبگویره خانه را ترک کرد و به سمت مسیر رود رفت. او مسیرش را به سمت روستای خواهرش ادامه داد تا ببیند که آیا او سیمبگویره را دیده است.vaqti ke pedar-e simbegviere be xâne bargašt، otâqeš râ xâli did. bâ qalbi anduhgin porsid :" če ettefâqi yoftâde ânitâ؟» zan towzih dâd ke simbegviere farâr karde ast. u goft :" man az u xâstam ke be man ehterâm begozârad، vali šâyad man xeyli saxt gir budam!" pedar-e simbegviere xâne râ tark kard va be samt-e masir rud raft. u masireš râ be samt-e rustâ-ye xâhareš edâme dâd tâ bebinad ke âyâ u simbegviere râ dide ast.
When Simbegwire's father returned home, he found her room empty. "What happened, Anita?" he asked with a heavy heart. The woman explained that Simbegwire had run away. "I wanted her to respect me," she said. "But perhaps I was too strict." Simbegwire's father left the house and went in the direction of the stream. He continued to his sister's village to find out if she had seen Simbegwire.
ناگهان، انها فهمیدند که دیر شده است. انها با عجله به روستا برگشتند.nâgahân، ânhâ fahmidand ke dir šode ast. ânhâ bâ ajale be rustâ bargaštand.
Suddenly, they realised that it was late. They hurried back to the village.
انگاه سگ فهمید که نوزیبله به او حقه زده. پس او همه ی راه های روستا را دوید و دوید. ولی برادران نوزیبله با چوب های بزرگ انجا ایستاده بودند. سگ برگشت و فرار کرد و از ان موقع به بعد ناپدید شد.ângâh sag fahmid ke nuzibele be u hoqqe zade. pas u hame -e râh hâ-ye rustâ râ david va david. vali barâdaran-e nuzibele bâ čub hâ-ye bozorg ânjâ istâde budand. sag bargašt va farâr kard va az ân mowqe' be ba'd nâpadid šod.
Then the dog knew that Nozibele had tricked him. So he ran and ran all the way to the village. But Nozibele's brothers were waiting there with big sticks. The dog turned and ran away and has never been seen since.
تو روستا کاندیدای انتخاباته و تو شهر دشمناش رو بی رحم سرکوب می کنه.tu rustâ kândidâ-ye entexâbate va tu šahr došmaneš ro bi rahm sarkub mi kone.
In the village, he’s a candidate in the election, and in the city, he ruthlessly squashes his enemies;
ادنگو و اپیو در شهر با پدرشان زندگی می کردند انها برای تعطیلات لحظه شماری میکردند. نه فقط به خاطر تعطیل بودن مدرسه، بلکه به خاطر اینکه انها به ملاقات مادربزرگشان می رفتند. او در یک روستای ماهیگیری نزدیک یک دریاچه زندگی میکرد.odongu va âpiow dar šahr bâ pedarešân zendegi mi kardand ânhâ barâye ta'tilat lahze šomâri mikardand. na faqat be xâter-e ta'til budan-e madrese، balke be xâter-e inke ânhâ be molâqât-e mâdarbozorgešân mi raftand. u dar yek rustâ-ye mâhigiri nazdik-e yek dariyâče zendegi mikard.
Odongo and Apiyo lived in the city with their father. They looked forward to the holidays. Not just because school was closed, but because they went to visit their grandmother. She lived in a fishing village near a large lake.
ادنگو و اپیو به خاطر اینکه دوباره زمان ملاقات مادربزرگ رسیده بود هیجان زده بودند. از شب قبل کیف هایشان را بستند و آماده ی سفر طولانی به روستای مادربزرگ شدند. انها نمی توانستند بخوابند و تمام شب درباره تعطیلات صحبت می کردند.odongu va âpiow be xâter-e inke dobâre zamân-e molâqât-e mâdarbozorg reside bud haiejân zade budand. az šab-e qabl kif hâyešân râ bastand va âmâde -e safar-e tulâni be rustâ-ye mâdarbozorg šodand. ânhâ nemi tavânestand bexâband va tamâm-e šab darbâre-ye ta'tilat sohbat mi kardand.
Odongo and Apiyo were excited because it was time to visit their grandmother again. The night before, they packed their bags and got ready for the long journey to her village. They could not sleep and talked the whole night about the holiday.
روز بعد، صبح زود انها با ماشین پدرشان به سمت روستا حرکت کردند. انها از کنار کوه ها، حیوانات وحشی و مزرعه های چای گذشتند. انها در راه تعداد ماشین ها را می شمردند و اواز می خواندند.ruz-e ba'd، sobhe zud ânhâ bâ mâšin-e pedarešân be samt-e rustâ harekat kardand. ânhâ az kenâr-e kuh hâ، heyvânat-e vahši va mazra'e hâ-ye čây gozaštand. ânhâ dar râhe te'dâd-e mâšin hâ râ mi šemordand va âvâz mi xândand.
Early the next morning, they left for the village in their father's car. They drove past mountains, wild animals and tea plantations. They counted cars and sang songs.
پدر ادنگو و اپیو را وقتی که به روستا رسیدند صدا زد. انها نیارکانیادا، مادربزرگشان را در حالیکه زیر درخت روی حصیر در حال استراحت بود، دیدند. نیارکانیادا در زبان لو، به معنای دختر مردم کانیادا است. او یک زن قوی و زیبا بود.pedar odongu va âpiow râ vaqti ke be rustâ residand sedâ zad. ânhâ niyârkâniyâdâ، mâdarbozorgešân râ dar hâli ke zir-e deraxt ru-ye hasir dar hâl-e esterâhat bud، didand. niyârkâniyâdâ dar zabân-e lu، be ma'nâ-ye doxtar-e mardom-e kâniyâdâ ast. u yek zan-e qavi va zibâ bud.
Father woke up Odongo and Apiyo as they arrived in the village. They found Nyar-Kanyada, their grandmother, resting on a mat under a tree. Nyar-Kanyada in Luo, means 'daughter of the people of Kanyada'. She was a strong and beautiful woman.
زمانی که پدرشان به دنبال انها امد انها دوست نداشتند که انجا را ترک کنند. انها از نیارکانیادا خواهش کردند که با انها به شهر بیاید. او لبخند زد و گفت من برای زندگی در شهر زیادی پیر هستم. اما منتظر شما خواهم ماند تا دوباره به روستای من بیایید.zamâni ke pedarešân be donbâle ânhâ âmad ânhâ dust nadâštand ke ânjâ râ tark konand. ânhâ az niyârkâniyâdâ xâheš kardand ke bâ ânhâ be šahr biyâyad. u labxand zad va goft man barâye zendegi dar šahr ziyâdi pir hastam. ammâ montazer-e šomâ xâham mând tâ dobâre be rustâ-ye man biyâyid.
When their father came to fetch them, they did not want to leave. The children begged Nyar-Kanyada to go with them to the city. She smiled and said, "I am too old for the city. I will be waiting for you to come to my village again."
زمانی که ادنگو و اپیو به مدرسه برگشتند برای دوستانشان از زندگی در روستا تعریف کردند. بعضی بچه ها احساس می کردند که زندگی در شهر خوب است اما بعضی دیگر فکر می کردند که روستا بهتر است. اما از همه مهم تر، همه موافق بودند که ادنگو و اپیو مادربزرگ خیلی خوبی دارند.zamâni ke odongu va âpiow be madrese bargaštand barâye dustanešân az zendegi dar rustâ ta'rif kardand. ba'zi bačče hâ ehsâs mi kardand ke zendegi dar šahr xob ast ammâ ba'zi digar fekr mi kardand ke rustâ behtar ast. ammâ az hame mohem tar، hame mowâfeq budand ke odongu va âpiow mâdarbozorg-e xeyli xobi dârand.
When Odongo and Apiyo went back to school they told their friends about life in the village. Some children felt that life in the city was good. Others felt that the village was better. But most of all, everyone agreed that Odongo and Apiyo had a wonderful grandmother!
زمانی که ادنگو و اپیو به مدرسه برگشتند برای دوستانشان از زندگی در روستا تعریف کردند. بعضی بچه ها احساس می کردند که زندگی در شهر خوب است اما بعضی دیگر فکر می کردند که روستا بهتر است. اما از همه مهم تر، همه موافق بودند که ادنگو و اپیو مادربزرگ خیلی خوبی دارند.zamâni ke odongu va âpiow be madrese bargaštand barâye dustanešân az zendegi dar rustâ ta'rif kardand. ba'zi bačče hâ ehsâs mi kardand ke zendegi dar šahr xob ast ammâ ba'zi digar fekr mi kardand ke rustâ behtar ast. ammâ az hame mohem tar، hame mowâfeq budand ke odongu va âpiow mâdarbozorg-e xeyli xobi dârand.
When Odongo and Apiyo went back to school they told their friends about life in the village. Some children felt that life in the city was good. Others felt that the village was better. But most of all, everyone agreed that Odongo and Apiyo had a wonderful grandmother!
ابراهیم آقا. من تو روستای خودمون پینه دوزی می کردم.ebrâhim âqâ. man tu rustâ-ye xodemun pine duzi mi kardam.
Mr. Ebrahim. I did cobbling in my own village.
تو روستای خودتون مگه کار نداشتی؟tu rustâ-ye xodetun mage kâr nadâšti؟
Didn't you have a job in your own village?
در سال 1968 میلادی، در روستای حاجی فیروز، نزدیکی تپههای حسنلو؛dar sâl-e ____ milâdi، dar rustâ-ye hâji firuz، nazdikie tappehâ-ye hasanlu؛