عمه سیمبگویره او را به خانه خودش برد. او به سیمبگویره غذای گرم داد، و او را با پتوی مادرش در رختخواب گذاشت. آن شب سیمبگویره گریه کرد تا زمانی که خوابش برد. ولی آن ها اشک آسودگی بود. او میدانست که عمه اش مراقبش خواهد بود.amme-ye simbegviere u râ be xâne-ye xodeš berad. u be simbegviere ğazâ-ye garm dâd، va u râ bâ patu-ye mâdareš dar raxtexâb gozâšt. ân šab simbegviere gerye kard tâ zamâni ke xâbeš bord. vali ân hâ ašk-e âsudegi bud. u midânest ke amme aš morâqebeš xâhad bud.
Simbegwire's aunt took the child to her own house. She gave Simbegwire warm food, and tucked her in bed with her mother's blanket. That night, Simbegwire cried as she went to sleep. But they were tears of relief. She knew her aunt would look after her.
سیمبگویره داشت با بچه های عمه اش بازی میکرد که پدرش را از دور دید. او ترسیده بود ممکن بود پدرش عصبانی باشد، پس او به داخل خانه دوید تا قایم شود. ولی پدرش به سمت او رفت و گفت :" سیمبگویره، تو یک مادر عالی برای خودت پیدا کردی. کسی که تو را دوست دارد و تو را میفهمد. من به تو افتخار میکنم و تو را دوست دارم.» آن ها موافقت کردند سیمبگویره تا زمانی که بخواهد پیش عمه اش بماند.simbegviere dâšt bâ bačče hâ-ye amme aš bâzi mikard ke pedareš râ az dur did. u tarside bud momken bud pedareš asabâni bâšad، pas u be dâxel-e xâne david tâ qâyem šuad. vali pedareš be samt-e u raft va goft :" simbegviere، to yek mâdar-e ali barâye xodet peydâ kardi. kasi ke to râ dust dârad va to râ mifahmad. man be to eftexâr mikonam va to râ dust dâram.» ân hâ mowâfeqat kardand simbegviere tâ zamâni ke bexâhad piš-e amme aš bemânad.
Simbegwire was playing with her cousins when she saw her father from far away. She was scared he might be angry, so she ran inside the house to hide. But her father went to her and said, "Simbegwire, you have found a perfect mother for yourself. One who loves you and understands you. I am proud of you and I love you." They agreed that Simbegwire would stay with her aunt as long as she wanted to.