adverb سَراَنجام / saranjâm

شاید حالا و سرانجام، مردم کمی حرفشان را به گوش سیاستمداران رسانده باشند.

šâyad hâlâ va saranjâm، mardom kami harfešân râ be guš-e siyâsatmadâran resânde bâšand.

Now and finally, the people might have delivered their words a little to the politicians’ ears.

پدرش هر روز به دیدن او می رفت. سرانجام او با آنیتا رفت. او دستش را دراز کرد که دستان سیمبگویره را بگیرد. او گریه کرد و گفت :" من خیلی متاسفم کوچولو، من اشتباه کردم. به من اجازه می دهی که دوباره امتحان کنم؟» سیمبگویره به پدرش و صورت نگرانش نگاه کرد. سپس به آرامی به سمت آنیتا قدم برداشت و دستانش را دور او حلقه کرد.

pedareš har ruz be didan-e u mi raft. saranjâm u bâ ânitâ raft. u dasteš râ derâz kard ke dastan-e simbegviere râ begirad. u gerye kard va goft :" man xeyli moteassefam kučulu، man eštebâh kardam. be man ejâze mi dehi ke dobâre emtehân konam؟» simbegviere be pedareš va surat-e negarâneš negâh kard. sepas be ârâmi be samt-e ânitâ qadam bardâšt va dastaneš râ dowr-e-ye u halqe kard.

Her father visited her every day. Eventually, he came with Anita. She reached out for Simbegwire's hand. "I'm so sorry little one, I was wrong," she cried. "Will you let me try again?" Simbegwire looked at her father and his worried face. Then she stepped forward slowly and put her arms around Anita.

نگده همه کارهایی که گینگیله داشت انجام می داد را مشتاقانه تماشا می کرد. او منتظر گینگیله بود که یک قسمت بزرگ از شانه عسل را باقی گذارد و به عنوان تشکر به پرنده عسل نما بدهد. نگده تند تند از این شاخه به آن شاخه پرید، و به زمین نزدیک و نزدیکتر شد. سرانجام گینگیله به پایین درخت رسید. نگده روی یک تخته سنگ نزدیک گینگیله نشست و منتظر پاداشش بود.

negede hame-ye kârhâyi ke gingile dâšt anjâm mi dâd râ moštâqâne tamâšâ mi kard. u montazer-e gingile bud ke yek qesmat-e bozorg az šâne-ye asal râ bâqi gozârad va be onvân-e tašakkor be parande-ye asal namâ bedehad. negede tond tond az in šâxe be ân šâxe parid، va be zamin nazdik va nazdiktar šod. saranjâm gingile be pâyin-e deraxt resid. negede ru-ye yek taxte sang nazdik-e gingile nešast va montazer-e pâdâšeš bud.

Ngede eagerly watched everything that Gingile was doing. He was waiting for him to leave a fat piece of honeycomb as a thank-you offering to the Honeyguide. Ngede flittered from branch to branch, closer and closer to the ground. Finally Gingile reached the bottom of the tree. Ngede perched on a rock near the boy and waited for his reward.