روز بعد، وقتی که مادربزرگ درحال چیدن سبزی ها در باغ بود، من یواشکی امدم و دزدکی به موزها نگاه کردم. تقریبا همه ی انها رسیده بودند. من نتوانستم جلوی خودم را بگیرم و یک دسته ی چهار تایی موز برداشتم. همان طور که پاورچین پاورچین به طرف در می رفتم، صدای سرفه ی مادربزرگ را از بیرون شنیدم. من توانستم که موزها را زیر لباسم پنهان کنم و از کنار او رد شدم.ruz-e ba'd، vaqti ke mâdarbozorg dar hâl-e čidan-e sabzi hâ dar bâğ bud، man yavâšaki âmadam va dozdaki be mowzhâ negâh kardam. taqriban hame -e ânhâ reside budand. man natavânestam jelu-ye xodam râ begiram va yek daste -e čahâr tâyi-ye mowz bardâštam. hamân towr ke pâvarčin pâvarčin be taraf-e dar mi raftam، sedâ-ye sorfe -e mâdarbozorg râ az birun šenidam. man tavânestam ke mowzhâ râ zir-e lebâsam penhân konam va az kenâr-e u rad šodam.
The following day, when grandma was in the garden picking vegetables, I sneaked in and peered at the bananas. Nearly all were ripe. I couldn't help taking a bunch of four. As I tiptoed towards the door, I heard grandma coughing outside. I just managed to hide the bananas under my dress and walked past her.