verb صِدا کَردَن / sedâ kardan

اگه یه روزی نوم تو، تو گوش من صدا کنه

age ye ruzi num-e to، tu guš-e man sedâ kone

If someday your name rings in my ear,

اگه یه روزی نوم تو باز، تو گوش من صدا کنه

age ye ruzi num-e to bâz، tu guš-e man sedâ kone

If someday your name rings in my ear again,

همسایه رو صدا کن.

hamsâye ro sedâ kon.

Call the neighbor.

به‌جاش، بمونم ایران و برم دنبال داستان‌هایی که منو صدا می‌کردن.

bejâš، bemunam irân va beram donbâl-e dâstânhâyi ke mano sedâ mikardan.

Instead, I decided to stay in Iran and go in search of stories that called to me.

این از موقعی که پسرش به دنیا اومد، امیرشایان مادر بچه رو هم امیرشایان صدا میکنه.

in az mowqe'i ke pesareš be doniyâ umad، amiršâyân mâdar-e bačče ro ham amiršâyân sedâ mikone.

Ever since his son was born, Amir Shayan, he calls the mother of the child Amir Shayan as well.

تو هم می‌تونی مثل امیر من رو خاله مهتاب صدا کنی عزیزم

to ham mi‌tuni mesl-e amir man ro xâle mahtâb sedâ koni azizam

You can also call me Aunt Mahtab like Amir does, honey.

و حالا منتظریم که صدامون کنن.

va hâlâ montazerim ke sedemun konan.

یا یکی رو صدا کنم ببردت دستشویی؟

yâ yeki ro sedâ konam bebaradet dastšuiy؟