noun ضیافَت / ziyâfat

IPA: /zi:jɒːfæt/

From our corpus

قرار پسرای ضیافت از زبون عرب نیا.
qarâr-e pesara-ye ziyâfat az zabun-e arab niyâ.
the deal made by the boys from Ziafat in Arab-nia’s words,
هفته بعد، آنیتا، سیمبگویره، عمه و پسر عمه هایش را به صرف عصرانه به خانه دعوت کرد. عجب ضیافتی! آنیتا تمام غذاهای مورد علاقه سیمبگویره را آماده کرده بود، و همگی تا جایی که جا داشتند از آن ها خوردند. سپس بچه ها در حالیکه بزرگترها مشغول صحبت بودند سرگرم بازی شدند. سیمبگویره احساس شادی و شجاعت کرد. او زود تصمیم گرفت، خیلی زود، خانه برگردد و با پدر و نامادریش زندگی کند.
hafte-ye ba'd، ânitâ، simbegviere، amme va pesar amme hâyeš be sarf-e asrâne be xâne da'vat kard. ajab ziyâfati! ânitâ tamâm-e ğazâhâ-ye mowrede alâqe-ye simbegviere âmâde karde bud، va hamegi jâyi ke dâštand az ân xordand. sepas bačče dar hâli ke bozorgtarhâ mašğul-e sohbat budand sargarm-e bâzi šodand. simbegviere ehsâs-e šâdi va šojâ'at kard. u zud tasmim gereft، xeyli zud، xâne bargardad va pedar va nâmâdarieš zendegi konad.
The next week, Anita invited Simbegwire, with her cousins and aunt, to the house for a meal. What a feast! Anita prepared all of Simbegwire's favourite foods, and everyone ate until they were full. Then the children played while the adults talked. Simbegwire felt happy and brave. She decided that soon, very soon, she would return home to live with her father and her stepmother.
svgImgWiktionary
Noun
  1. feast, banquet, entertainment
  2. hospitality
Open in Wiktionary