adjective عالِم / âlem

در زمان های خیلی خیلی قدیم مردم هیچ چیزی نمی دانستند. آنها نمی‌دانستند که چطور محصولات کشاورزی را بکارند، یا چطور ابزارهای فلزی بسازند. خدای نیامه در آسمانها، عالم به همه دنیا بود. او تمام این دانش را در یک کوزه سفالی، امن نگه داشته بود.

dar zamân hâ-ye xeyli xeyli qadim mardom hič čizi nemi dânestand. ânhâ nemidânestand ke četowr mahsulat-e kešâvarzi râ bekârand، yâ četowr abzârhâ-ye felezi besâzand. xodâ-ye niyâme dar âsemânhâ، alem be hame-ye doniyâ bud. u tamâm-e in dâneš râ dar yek kuze-ye sofâli، amn negah dâšte bud.

Long long ago people didn't know anything. They didn't know how to plant crops, or how to weave cloth, or how to make iron tools. The god Nyame up in the sky had all the wisdom of the world. He kept it safe in a clay pot.

و لذیذ ترین صبحونه عالم، نیمرو با کره فراوونه.

va laziz tarin sobhune-ye âlem، nimru bâ kare-ye farâvune.

And the most delicious breakfast in the whole world, is fried egg with butter.