noun غَرب / ğarb

من صدای شوفر را شنیدم که داد می زد،" شهر! شهر! به غرب میرایستگا!" این همان اتوبوسی بود که من باید سوارش می شدم.

man sedâ-ye šufer râ šenidam ke dâd mi zad،" šahr! šahr! be ğarb-e mirâyestgâ!" in hamân otubusi bud ke man bâyad savâreš mi šodam.

"City! City! Going west!" I heard a tout shouting. That was the bus I needed to catch.

امروز، می‌خوایم از مرز آلبانی وارد غرب یونان بشیم

emruz، mixâym az marz-e âlbâni vâred-e ğarb-e yunân bešim

و از غرب به سمت شرق یونان - همون مقدونیه - برسیم.

va az ğarb be samte šarq-e yunân - hamun maqduniye - beresim.

یا توی خبر و اخبار غرب دیده بودم.

yâ tuye xabar va axbâr-e ğarb dide budam.

or on western news.

می‌دیدم من و دوستام توی غرب، انقدر متفاوت نیستیم تو خواستامون و نیازهامون از فرزانه.

mididam man va dustam tuye ğarb، enqadr motefâvet nistim tu xâstemun va niyâzhemun az farzâne.

I saw that my western friends and I weren't so different in our wants and needs from Farzaneh,

و نه تنها که اون تفسیر منفی غربو از بین ببرم، ولی این‌که یه ارتباط عمیق‌تری بتونم پیش بیارم.

va nah tanhâ ke un tafsir-e manfi-ye ğarbo ____ ____ ____، vali inke ye ertebât-e amiqtari betunam piš biyâram.

and I wanted not only to erase the negative view the west had, but also to create a deeper connection.

از غرب به شرق.

az ğarb be šarq.

From west to east.

شما غربین این شرق. باید بچسبونی رو هم بره برسه به تهران پارس.

šomâ ğarbin in šarq. bâyad bečasbuni ____ ____ bere berese be tehrân pârs.

You’re west. This is east. You have to stick it together to go and reach Tehranpars.

از برخی پایتخت های غربی و در مصاحبه با رسانه هایی که در غرب با دلارهای

az barxi pâytaxt hâ-ye ğarbi va dar mosâhebe bâ resâne hâyi ke dar ğarb bâ dolârhâ-ye

with extreme audacity and from a number of Western capitals and in interviews with some broadcasting outfits that are run with petrol dollars in the west,

ایران حلقه وصل شرق به غرب بوده و خواهد بود

irân halqe-ye vasl-e šarq be ğarb bude va xâhad bud

Iran has been and will be the link between east and west;

نوشیدن شراب آزاد بود و از این نظر اسم شیراز در طول زمان هم بین ایرانی‌ها و هم در غرب به صورت استعاره‌ای دراومد.

nušidan-e šarâb âzâd bud va az in nazar esm-e širâz dar tule zamân ham beyn-e irânihâ va ham dar ğarb be surate este'ârei darâvmad.