noun فَرار / farâr

خر شدیدا احساس پشیمانی کرد. او شروع به فرار کرد و تا جایی که می توانست سریعا دور شد.

xar šadidan ehsâs-e pašimâni kard. u šoru' be farâr kard va tâ jâyi ke mi tavânest sari'an dur šod.

Donkey was filled with shame. He started to run away as far and fast as he could.

خب، من می دونم این فرار از خود محوری چقدر کار سختیه.

xob، man mi dunam in farâr az xod mehvari čeqadr kâr-e saxtiye.

OK? I know how hard this escape from self-centeredness is.

فرار مغزها!

farâr-e mağzhâ!

Brain drain!

آدم برای فرار از استرس چه کارها که نمی کنه!

âdam barâye farâr az estres če kârhâ ke nemi kone!

The things one does to get away from stress!

خیلیاشون اهل فرار بودن.

xeyliyâšun ahl-e farâr budan.

Many of them were ones to run away.

آقا یعنی چی میرم بیرون فکر نمیکنی منم، دل بیقرار دارم من، فکر فرار دارم من.

âqâ ya'ni či miram birun fekr nemikoni manam، del-e bi qarâr dâram man، fekr-e farâr dâram man.

What do you mean you're going out? Don’t you think that I have a restless heart too? that I’m thinking of running away too?

من فرار نمی کنم

man farâr nemi konam

I don't run away.

توهم فرار از تنهایی باعث میشه به چیزهایی بچسبم که تنها نمونم.

tavahhom-e farâr az tanhâyi bâ'es miše be čizhâyi bečsbam ke-ye tanhâ namunam.

The illusion of escaping loneliness causes me to cling to things so I won’t be alone,