noun فَریاد / fariyâd

این فعالیت ها با داد زدن راننده، که نشانه ی این بود که اتوبوس اماده ی حرکت است، قطع می شد. ان صدای فریاد بر سر دستفروش ها بود که به بیرون بروند.

in fa'âliyat hâ bâ dâd zadan-e rânande، ke nešâne -e in bud ke otubus âmâde -e harekat ast، qat' mi šod. ân sedâ-ye fariyâd bar sar-e dastforuš hâ bud ke be birun beruand.

These activities were interrupted by the hooting of the bus, a sign that we were ready to leave. The tout yelled at the hawkers to get out.

فریاد زدم.

fariyâd zadam.

I yell out.

تو سکوت من و فریاد منی

to sokut-e man va fariyâd-e mani

You’re my silence and my scream.

تویی که فریاد دردای منی

toyi ke fariyâd-e darda-ye mani

you’re the one who's the scream of my pains.

تو سکوت من و فریاد منی

to sokut-e man va fariyâd-e mani

You’re my silence and my shout.

تو سکوت من و فریاد منی

to sokut-e man va fariyâd-e mani

You’re my silence and my scream.

تو سکوت من و فریاد منی

to sokut-e man va fariyâd-e mani

You’re my silence and my scream.

کآشوب و فریاد از زمین بر آسمانم می‌رود

____ va fariyâd az zamin bar âsemânam miruad

because my sighs and cries reach the sky.