verb ماندَن / mândan

یه جورایی مثل فرودگاه بین المللی خودمون میمونه!

ye jurayi mesl-e forudgâh-e beyn almelali-ye xodemun mimune!

It’s kind of like our own international airport!

همگی شروع به بحث کردند. عده ای گفتند:" ما قرار گذاشته بودیم که از مادر و نوزاد او مراقبت کنیم، و سر قولمان خواهیم ماند". اما دیگران گفتند که" اینها برایمان بدشانسی می اورند!"

hamegi šoru' be bahs kardand. ____ ____ goftand:" mâ qarâr gozâšte budim ke az mâdar va nuzâd-e u morâqebat konim، va sar-e qowlemân xâhyam mând". ammâ digarân goftand ke" inhâ barayemân badšânsi mi yâvorand!"

Everyone began to argue. "We said we would keep mother and child safe, and that's what we'll do," said some. "But they will bring us bad luck!" said others.

حالا اگر بچه همانقدر کوچک می ماند همه چیز می توانست متفاوت باشد. اما ان کره خر بزرگ و بزرگتر شد تا اینکه دیگر نمی توانست روی کمر مادرش جا بگیرد. و با اینکه خیلی تلاش می کرد نمی توانست مانند یک انسان عمل کند. مادرش اغلب خسته و درمانده بود. بعضی وقت ها او را مجبور می کرد کارهایی انجام دهد که مخصوص حیوانات است.

hâlâ agar bačče hamânqadr kučak mi mând hame čiz mi tavânest motefâvet bâšad. ammâ ân korre xar bozorg va bozorgtar šod tâ inke digar nemi tavânest ru-ye kamar-e mâdareš jâ begirad. va bâ inke xeyli talâš mi kard nemi tavânest mânand-e yek ensân amal konad. mâdareš ağlab xaste va darmânde bud. ba'zi vaqt hâ u râ majbur mi kard kârhâyi anjâm dehad ke maxsus-e heyvânat ast.

Now, if the child had stayed that same, small size, everything might have been different. But the donkey child grew and grew until he could no longer fit on his mother's back. And no matter how hard he tried, he could not behave like a human being. His mother was often tired and frustrated. Sometimes she made him do work meant for animals.

یکی از سربازها پایش را درست روی تینگی گذاشت ولی او ساکت ماند.

yeki az sarbâzhâ pâyeš râ dorost ru-ye tingi gozâšt vali u sâket mând.

One of the soldiers put his foot right on him, but he kept quiet.

دیر راه افتادیم چون باید وسایلمون رو جمع میکردیم، میخواستیم بیشتر بمونیم و خوش بگذره.

dir râh oftâdim čon bâyad vasâylemun ro jam' mikardim، mixâstim bištar bemunim va xoš begozare.

همیشه این سوال ها پیش میاد که چرا اونها چرا من نه یا چرا من موندم

hamiše in so'âl hâ piš miyâad ke čerâ unhâ čerâ man na yâ čerâ man mundam

ردی که مریم در 40 سال زندگیش به جا گذاشت به یاد دیگران مونده.

radi ke mariyam dar ____ sâl zendegieš be jâ gozâšt be yâd-e digarân munde.

آدم از خودش میپرسه اگه زنده میموند چه کارهای بزرگ دیگه ای که میتونست انجام بده.

âdam az xodeš miporse age zende mimund če kârhâ-ye bozorg-e dige i ke mitunest anjâm bede.

یه 7-8 روز دیگه مونده به سال جدید برسیم.

ye ____-____ ruz dige munde be sâl-e jadid beresim.

Another 7-8 days are left until we reach the new year.

به شب میگم پیشم بمونه، به باد میگم تا صبح بخونه

be šab migam pišam bemune، be bâd migam tâ sobh bexone

I’ll tell the night to stay with me. I’ll tell the wind to sing until morning;

به دل میگم خاموش بمونه، میرم که هر کسی بدونه

be del migam xâmuš bemune، miram ke har kasi bedune

I’ll tell the heart to stay silent. I’ll go so everybody knows.

تا ابد تکه هایی از من پیش تو می ماند

tâ abad teke hâyi az man piš-e to mi mânad

Forever, pieces of me will stay with you,

فقط همین تکه ها میماند.

faqat hamin teke hâ mimânad.

only these pieces will remain.

خزون هم داره میره، نموند برگی رو درختا

xazun ham dâre mire، namund bargi ru deraxta

The autumn is leaving too. There are no leaves left on the trees.

و من هنوز کارم نیمه تموم مونده

va man hanuz kâram nime tamum munde

And my job has still remained half-finished.

ترجیح دادن بمونن بعدا با هم بیان

tarjih dâdan bemunan ba'dan bâ ham biyâan

They preferred to stay and come together later.

خواننده خاصی که می‌تونست خاص بمونه و موندگار بشه.

xânande-ye xâssi ke mitunest xâss bemune va mundegâr beše.

The unique singer who could remain unique and become immortal,

نه. تلاش های بابا سعید هم بی نتیجه موند.

na. talâš hâ-ye bâbâ sa'id ham bi natije mund.

No, Papa Saeed’s efforts were also unsuccessful.

مثل شوهر ایشون بمونه آقای فرانچسکو خونه بچه داری کنه.

mesl-e šuhar-e išun bemune âqâ-ye ferânčesku xone bče dâri kone.

so that Francisco would stay home and take care of it, like this lady’s husband.

ولی ذهنم به سمت خانه می رفت. ایا مادرم در امان خواهد بود؟ ایا از خرگوش های من پولی در خواهد امد؟ ایا برادرم یادش می ماند که به بذرهای درختم آب بدهد؟

vali zehnam be samt-e xâne mi raft. âyâ mâdaram dar amân xâhad bud؟ âyâ az xarguš hâ-ye man puli dar xâhad âmad؟ âyâ barâdaram yâdeš mi mânad ke be bazrhâ-ye deraxtam âb bedehad؟

But my mind drifted back home. Will my mother be safe? Will my rabbits fetch any money? Will my brother remember to water my tree seedlings?

نزدیک تولد ده سالگی ماگزوه، توماس یک کتاب داستان جدید به او داد. این داستانی در مورد یک پسر روستایی بود که بزرگ شد تا یک فوتبالیست مشهور شود. توماس ان داستان را برای ماگزوه چندین بار خواند، تا اینکه یک روز گفت،" من فکر می کنم زمان به مدرسه رفتن تو و یادگیری برای خواندن تو است. تو چی فکر می کنی؟" توماس توضیح داد که من جایی را سراغ دارم که بچه ها می توانند در انجا بمانند، و به مدرسه بروند.

nazdik-e tavallod-e dah sâlegi-ye mâgozve، tumâs yek ketâb dâstân-e jadid be u dâd. in dâstâni dar mored-e yek pesar-e rustâyi bud ke bozorg šod tâ yek futbâlist-e mašhur šuad. tumâs ân dâstân râ barâye mâgozve čandin bâr xând، tâ inke yek ruz goft،" man fekr mi konam zamân-e be madrese raftan-e to va yâdgiri barâye xândan-e to ast. to či fekr mi koni؟" tumâs towzih dâd ke man jâyi râ sorâğ dâram ke bačče hâ mi tavânand dar ânjâ bemânand، va be madrese beruand.

Around Magozwe's tenth birthday, Thomas gave him a new storybook. It was a story about a village boy who grew up to be a famous soccer player. Thomas read that story to Magozwe many times, until one day he said, "I think it's time you went to school and learned to read. What do you think?" Thomas explained that he knew of a place where children could stay, and go to school.

اصل کاریش مونده.

asle kârieš munde.

The main part is yet to come.

اما، امیدوار ماندیم به کمک های مردمی بی چشم داشت.

ammâ، omidvâr mândim be komak hâ-ye mardomi-ye bi češm dâšt.

But we stayed hopeful for the selfless donations from people,

کلافه و درمانده از استیصال شل تصمیمی های مدیریتی، با ناامیدی و اضطرابی که به همه جای وجودمان تزریق شده، مانده بودیم به نگاه!

kalâfe va darmânde az estisâl-e šol tasmimi hâ-ye modiriyati، bâ nâomidi va ezterâbi ke be hame jâ-ye vojudemân tazriq šode، mânde budim be negâh!

Frustrated and helpless from the weak administrative decision-makings, with the hopelessness and anxiety that was injected to our whole being, we remained looking.

ببین کی به من میگه بمون ایران!

bebin ki be man mige bemun irân!

Look who’s telling me to stay in Iran!

وانگاری بچه ی باهوشی بود و نمیتوانست برای به مدرسه رفتن صبر کند. ولی مادر و پدرش میخواستند که او بماند و به انها در خانه کمک کند. وقتی که او هفت ساله شد. برادر بزرگش، پدر و مادرش را وادار کرد که به او اجازه ی مدرسه رفتن بدهند.

vângâri bačče -e bâhuši bud va nemitavânest barâye be madrese raftan sabr konad. vali mâdar va pedareš mixâstand ke u bemânad va be ânhâ dar xâne komak konad. vaqti ke u haft sâle šod. barâdar-e bozorgeš، pedar va mâdareš râ vâdâr kard ke be u ejâze -e madrese raftan bedehand.

Wangari was a clever child and couldn't wait to go to school. But her mother and father wanted her to stay and help them at home. When she was seven years old, her big brother persuaded her parents to let her go to school.

و گاهی تا ساعت 12 شب اینجا می‌مونم.

va gâhi tâ sâ'at-e ____ šab injâ mi‌munam.

And sometimes I stay here until 12 at night.