proper noun نِگِده / negede

IPA: /negede/

From our corpus

این داستان نگده پرنده عسل نما و مرد حریصی به نام گینگیله می باشد. یکروز زمانی که گینگیله برای شکار بیرون رفته بود صدای نگده را شنید. خیال خوردن عسل، دهان گینگیله را آب انداخت. او ایستاد و با دقت گوش کرد و آنقدر جستجو کرد تا اینکه بالاخره پرنده را در بالای درخت دید." جیک جیک- جیک جیک- جیک جیک"، صدای حرکت پرنده روی برگ ها شنیده می شد، وقتی که از این درخت به آن درخت می پرید. او" جیک جیک- جیک جیک- جیک جیک" می کرد، و هر از گاهی متوقف می شد تا اینکه مطمئن شود که گینگیله دارد او را دنبال می کند.

in dâstân-e negede parande-ye asal namâ va mard-e harisi be nâm-e gingile mi bâšad. yekruz zamâni ke gingile barâye šekâr birun rafte bud sedâ-ye negede râ šenid. xiyâl-e xordan-e asal، dahân-e gingile râ âb andâxt. u istâd va bâ deqqat guš kard va ânqadr jostoju kard tâ inke belâxare parande râ dar bâlâ-ye deraxt did." jik jik- jik jik- jik jik"، sedâ-ye harekat-e parande ru-ye barg hâ šenide mi šod، vaqti ke az in deraxt be ân deraxt mi parid. u" jik-e jik- jik jik- jik jik" mi kard، va har az gâhi motevaqef mi šad tâ inke motma'en šuad ke gingile dârad u râ donbâl mi konad.

This is the story of Ngede, the Honeyguide, and a greedy young man named Gingile. One day while Gingile was out hunting he heard the call of Ngede. Gingile's mouth began to water at the thought of honey. He stopped and listened carefully, searching until he saw the bird in the branches above his head. "Chitik-chitik-chitik," the little bird rattled, as he flew to the next tree, and the next. "Chitik, chitik, chitik," he called, stopping from time to time to be sure that Gingile followed.

ولی گینگیله آتش را خاموش کرد، نیزه اش را برداشت و به سمت خانه راه افتاد و به نگده توجه نکرد. نگده با عصبانیت گفت،" ویک-تورر! ویک-تورر!" گینگیله ایستاد، و به پرنده کوچک نگاه کرد و بلند بلند خندید." تو مقداری عسل می خواهی دوست من؟ آره! ولی من همه کارها را خودم کردم، و کلی نیش خوردم و زنبورها مرا گزیدند. چرا باید این عسل دوست داشتنی را با تو قسمت کنم؟" سپس او به راهش ادامه داد. نگده خیلی عصبانی بود! این راه مناسبی برای رفتار با او نبود! اما او تاوان کار خود را می دهد!

vali gingile âtaš râ-ye xâmuš kard، neyze aš râ bardâšt va be samt-e xâne râh oftâd va be negede tavajjoh nakard. negede bâ asabâniyat goft،" vikturr! vikturr!" gingile istâd، va be parande-ye kučak negâh kard va boland boland xandid." to meqdâri asal mi xâhi dust-e man؟ âre! vali man hame-ye kârhâ râ xodam kardam، va kolli niš xordam va zanburhâ marâ gazidand. čerâ bâyad in asal-e dust dâštani râ bâ to qesmat konam؟" sepas u be râheš edâme dâd. negede xeyli asabâni bud! in râh-e monâsebi barâye raftâr bâ u nabud! ammâ u tâvân kâr-e xod râ mi dehad!

But, Gingile put out the fire, picked up his spear and started walking home, ignoring the bird. Ngede called out angrily, "VIC-torr! VIC-torrr!" Gingile stopped, stared at the little bird and laughed aloud. "You want some honey, do you, my friend? Ha! But I did all the work, and got all the stings. Why should I share any of this lovely honey with you?" Then he walked off. Ngede was furious! This was no way to treat him! But he would get his revenge.