در روستایی روی سرازیری کوه کنیا در شرق افریقا، دختر کوچکی با مادرش روی زمینی کار می کرد. اسم ان دختر وانگاری بود.dar rustâyi ru-ye sarâziri-ye kuh-e keniyâ dar šarq-e âfriqâ، doxtar-e kučaki bâ mâdareš ru-ye zamini kâr mi kard. esm-e ân doxtar vângâri bud.
In a village on the slopes of Mount Kenya in East Africa, a little girl worked in the fields with her mother. Her name was Wangari.
وانگاری از بیرون بودن لذت می برد. در باغچه ی خانوادگیشان که محصولات غذایی بود با کارد بزرگ خود خاک را زیر و رو می کرد. او دانه های کوچک را در زیر خاک گرم فرو می کرد و روی ان را با خاک می پوشانید.vângâri az birun budan lezzat mi bord. dar bâğče -e xânevâdegiešân ke mahsulat-e ğazâyi bud bâ kârd-e bozorg-e xod xâk râ zir v ru mi kard. u dâne hâ-ye kučak râ dar zir-e xâk-e garm foru mi kard va ru-ye ân râ bâ xâk mi pušânid.
Wangari loved being outside. In her family's food garden she broke up the soil with her machete. She pressed tiny seeds into the warm earth.