Back to the wordnoun پَتو / patu
بچه داشت به دنیا می امد." فشار بده!"" پتو بیاورید!"" اب!"" فشااااااااار بده!"bačče dâšt be doniyâ mi yâmad." fešâr bedeh!"" patu biyâvorid!"" âb!"" ____ ____!"
The child was soon on its way. "Push!" "Bring blankets!" "Water!" "Puuuuussssshhh!!!"
زندگی سیمبگویره تغییر کرد. او دیگر وقت نداشت که صبح کنار پدرش بنشیند. آنیتا کارهای خانه خیلی زیادی به او میداد در حدی که بعد از ظهرها برای انجام تکالیفش خیلی خسته بود. او بعد از خوردن شام یکراست به رختخواب میرفت. تنها چیزی که به او آرامش میداد پتوی رنگارنگی بود که مادرش به او داده بود. پدر سیمبگویره متوجه نبود که دخترش شاد به نظر نمیرسد.zendegi-ye simbegviere tağiir kard. u digar vaqt nadâšt ke sobh kenâr-e pedareš benešinad. ânitâ kârhâ-ye xâne-ye xeyli ziyâdi be u midâd dar hadi ke ba'd az zohrhâ barâye anjâm-e takâlifeš xeyli xaste bud. u ba'd az xordan-e šâm yekrâst be raxtexâb miraft. tanhâ čizi ke be u ârâmeš midâd patu-ye rangârangi bud ke mâdareš be u dâde bud. pedar-e simbegviere motavajeh nabud ke doxtareš šâd be nazar nemiresad.
Simbegwire's life changed. She no longer had time to sit with her father in the mornings. Anita gave her so many household chores that she was too tired to do her school work in the evenings. She went straight to bed after dinner. Her only comfort was the colourful blanket her mother gave her. Simbegwire's father did not seem to notice that his daughter was unhappy.
اوضاع برای سیمبگویره بدتر شد. اگر او کارهای روزمره را تمام نمی کرد یا شکایت میکرد، آنیتا او را کتک میزد. و موقع شام، آنیتا بیشتر غذاها را میخورد، و سیمبگویره را با اندکی غذا رها میکرد. هر شب سیمبگویره برای خودش گریه میکرد و پتوی مادرش را در آغوش میگرفت تا خوابش ببرد.owzâ' barâye simbegviere badtar-e šod. agar u kârhâ-ye ruzmarre râ tamâm nemi kard yâ šekâyat mikard، ânitâ u râ kotak mizad. va mowqe'-e šâm، ânitâ bištar-e ğazâhâ râ mixord، va simbegviere râ bâ andaki ğazâ rahâ mikard. har šab simbegviere barâye xodeš gerye mikard va patu-ye mâdareš râ dar âğuš migereft tâ xâbeš bebord.
Things got worse for Simbegwire. If she didn't finish her chores, or she complained, Anita hit her. And at dinner, the woman ate most of the food, leaving Simbegwire with only a few scraps. Each night Simbegwire cried herself to sleep, hugging her mother's blanket.
یکروز صبح، سیمبگویره دیر از خواب بلند شد. آنیتا سرش داد زد و گفت،" تو دختر تنبلی هستی!" او سیمبگویره را از تخت هل داد. آن پتوی با ارزش به ناخنش گیر کرد و به دو قسمت پاره شد.yekruz sobh، simbegviere dir az xâb boland šod. ânitâ sareš dâd zad va goft،" to doxtar-e tanbali hasti!" u simbegviere râ az taxt hol dâd. ân patu-ye bâ arzeš be nâxoneš gir kard va be do qesmat pâre šod.
One morning, Simbegwire was late getting out of bed. "You lazy girl!" Anita shouted. She pulled Simbegwire out of bed. The precious blanket caught on a nail, and tore in two.
سیمبگویره خیلی آشفته بود. او تصمیم گرفت که از خانه فرار کند. او قسمتی از پتوی مادرش را برداشت، مقداری غذا برداشت و خانه را ترک کرد. او راهی که پدرش رفته بود را دنبال کرد.simbegviere xeyli âšofte bud. u tasmim gereft ke az xâne farâr konad. u qesmati az patu-ye mâdareš râ bardâšt، meqdâri ğazâ bardâšt va xâne râ tark kard. u râhi ke pedareš rafte bud râ donbâl kard.
Simbegwire was very upset. She decided to run away from home. She took the pieces of her mother's blanket, packed some food, and left the house. She followed the road her father had taken.
آن زن به بالای درخت نگاه کرد. وقتی که او آن دختر و قسمتی از پتوی رنگارنگش را دید، گریه کرد،" سیمبگویره، دختر برادرم." زنان دیگر شستشو را متوقف کردند و به سیمبگویره در پایین آمدن از درخت کمک کردند. عمه اش آن دخترک را در آغوش گرفت و سعی کرد او را دلداری دهد.ân zan be bâlâ-ye deraxt negâh kard. vaqti ke u ân doxtar va qesmati az patu-ye rangârangeš râ did، gerye kard،" simbegviere، doxtar-e barâdaram." zanan-e digar šostošu râ motevaqef kardand va be simbegviere dar pâyin âmadan az deraxt komak kardand. amme aš ân doxtarak râ dar âğuš gereft va sa'i kard u râ deldâri dehad.
This woman looked up into the tree. When she saw the girl and the pieces of colourful blanket, she cried, "Simbegwire, my brother's child!" The other women stopped washing and helped Simbegwire to climb down from the tree. Her aunt hugged the little girl and tried to comfort her.
عمه سیمبگویره او را به خانه خودش برد. او به سیمبگویره غذای گرم داد، و او را با پتوی مادرش در رختخواب گذاشت. آن شب سیمبگویره گریه کرد تا زمانی که خوابش برد. ولی آن ها اشک آسودگی بود. او میدانست که عمه اش مراقبش خواهد بود.amme-ye simbegviere u râ be xâne-ye xodeš berad. u be simbegviere ğazâ-ye garm dâd، va u râ bâ patu-ye mâdareš dar raxtexâb gozâšt. ân šab simbegviere gerye kard tâ zamâni ke xâbeš bord. vali ân hâ ašk-e âsudegi bud. u midânest ke amme aš morâqebeš xâhad bud.
Simbegwire's aunt took the child to her own house. She gave Simbegwire warm food, and tucked her in bed with her mother's blanket. That night, Simbegwire cried as she went to sleep. But they were tears of relief. She knew her aunt would look after her.
باید میرفتن زیر پتو با شمع ریاضی بخونن. بعد اگه پدر میفهمید جلوشونو میگرفت.bâyad miraftan zir-e patu bâ šam' riyâzi bexonan. ba'd age pedar mifahmid jeluešuno migereft.
دو روز بعد، مادربزرگ مرا فرستاد تا عصایش را از اتاق خواب برایش بیاورم. به محض اینکه در را باز کردم، بوی شدید موزهای رسیده به مشامم خورد. در اتاق داخلی سبد حصیری جادویی بزرگ مادر بزرگ قرار داشت. سبد، خیلی خوب با یک پتوی قدیمی پوشیده شده بود. من پتو را برداشتم و ان عطر دلنشین را بوییدم.do ruz ba'd، mâdarbozorg marâ ferestâd tâ asâyeš râ az otâq xâb barayeš biyâvoram. be mahze inke dar râ bâz kardam، bu-ye šadid-e muzhâ-ye reside be mašâmam xord. dar otâq-e dâxeli sabad-e hasiri-ye jâduii-ye bozorg-e mâdar bozorg qarâr dâšt. sabad، xeyli xob bâ yek patu-ye qadimi pušide šode bud. man patu râ bardâštam va ân atr-e delnešin râ buiidam.
Two days later, Grandma sent me to fetch her walking stick from her bedroom. As soon as I opened the door, I was welcomed by the strong smell of ripening bananas. In the inner room was grandma's big magic straw basket. It was well hidden by an old blanket. I lifted it and sniffed that glorious smell.
دو روز بعد، مادربزرگ مرا فرستاد تا عصایش را از اتاق خواب برایش بیاورم. به محض اینکه در را باز کردم، بوی شدید موزهای رسیده به مشامم خورد. در اتاق داخلی سبد حصیری جادویی بزرگ مادر بزرگ قرار داشت. سبد، خیلی خوب با یک پتوی قدیمی پوشیده شده بود. من پتو را برداشتم و ان عطر دلنشین را بوییدم.do ruz ba'd، mâdarbozorg marâ ferestâd tâ asâyeš râ az otâq xâb barayeš biyâvoram. be mahze inke dar râ bâz kardam، bu-ye šadid-e muzhâ-ye reside be mašâmam xord. dar otâq-e dâxeli sabad-e hasiri-ye jâduii-ye bozorg-e mâdar bozorg qarâr dâšt. sabad، xeyli xob bâ yek patu-ye qadimi pušide šode bud. man patu râ bardâštam va ân atr-e delnešin râ buiidam.
Two days later, Grandma sent me to fetch her walking stick from her bedroom. As soon as I opened the door, I was welcomed by the strong smell of ripening bananas. In the inner room was grandma's big magic straw basket. It was well hidden by an old blanket. I lifted it and sniffed that glorious smell.
خب تو هی این پتو رو بالا پایین میکنی، باد خنک میره میخوره به داداش مرتضی من این از خواب میپره.xob to hey in patu ro bâlâ pâyin mikoni، bâd-e xonak mire mixore be dâdâš mortezia-ye man in az xâb mipare.
Well when you keep moving the blanket up and down, the cool air hits my brother Morteza and he wakes up.