invariant پیشِ رو / piše ru

وقتی که مادر سیمبگویره مرد، او خیلی غمگین بود. پدر سیمبگویره تمام تلاشش را کرد تا از دخترش مراقبت کند. کم کم آنها یاد گرفتند که بدون وجود مادر سیمبگویره دوباره احساس شادی کنند. هر روز صبح آنها می‌نشستند و در مورد روزی که پیش رو داشتند با هم صحبت میکردند. هر بعد از ظهر با هم شام درست می‌کردند. بعد از شستن ظرفها، پدر سیمبگویره در انجام تکالیفش به او کمک می‌کرد.

vaqti ke mâdar-e simbegviere mord، u xeyli ğamgin bud. pedar-e simbegviere tamâm-e talâšeš râ kard tâ az doxtareš morâqebat konad. kam kam ânhâ yâd gereftand ke bedune-ye vojud-e mâdar-e simbegviere dobâre ehsâs-e šâdi konand. har ruz sobh ânhâ minešastand va dar mored-e ruzi ke piše ru dâštand bâ ham sohbat mikardand. har ba'd az zohr bâ ham šâm dorost mikardand. ba'd az šostan-e zarfhâ، pedar-e simbegviere dar anjâm-e takâlifeš be u komak mikard.

When Simbegwire's mother died, she was very sad. Simbegwire's father did his best to take care of his daughter. Slowly, they learned to feel happy again, without Simbegwire's mother. Every morning they sat and talked about the day ahead. Every evening they made dinner together. After they washed the dishes, Simbegwire's father helped her with homework.