adjective کِشاوَرزی / kešâvarzi

بهترین زمان مورد علاقه ی او در طول روز، زمان غروب بود. زمانی که خیلی تاریک می شد و نمی شد گیاهان را دید، وانگاری می دانست که دیگر باید به خانه برگردد. او از کنار رودخانه ها و مسیرهای باریکی که در بین زمین های کشاورزی بود رد می شد.

behtarin zamân-e mowrede alâqe -e u dar tule ruz، zamân-e ğorub bud. zamâni ke xeyli târik mi šod va nemi šod giyâhan râ did، vângâri mi dânest ke digar bâyad be xâne bargardad. u az kenâr-e rudxâne hâ va masirhâ-ye bâriki ke dar beyne zamin hâ-ye kešâvarzi bud rad mi šod.

Her favourite time of day was just after sunset. When it got too dark to see the plants, Wangari knew it was time to go home. She would follow the narrow paths through the fields, crossing rivers as she went.

پسران جوان در اطراف دهکده پرسه می‌زدند در حالیکه دیگران روی زمین های کشاورزی مردم کار می‌کردند.

pesaran-e javân dar atrâf-e dehkade parse mizadand dar hâli ke digarân ru-ye zamin hâ-ye kešâvarzi-ye mardom kâr mikardand.

Young boys roamed around the village while others worked on people's farms.

یک روز ادنگو گاوهای مادربزرگش را برای چریدن بیرون برد. انها به طرف مزرعه ی همسایه فرار کردند. کشاورز همسایه از ادنگو عصبانی شد و تهدید کرد که گاوها را برای خودش نگه میدارد چون گاوها محصولات کشاورزی او را خورده بودند. بعد از ان روز ادنگو حواسش را جمع کرد که گاوها دوباره دردسر درست نکنند.

yek ruz odongu gâvhâ-ye mâdarbozorgeš râ barâye čaridan birun bord. ânhâ be taraf-e mazra'e -e hamsâye farâr kardand. kešâvarz-e hamsâye az odongu asabâni šod va tahdid kard ke gâvhâ râ barâye xodeš negah midârad čon gâvhâ mahsulat-e kešâvarzi-ye u râ xorde budand. ba'd az ân ruz odongu havâseš râ jam' kard ke gâvhâ dobâre dardesar dorost nakonand.

One morning, Odongo took his grandmother's cows to graze. They ran onto a neighbour's farm. The farmer was angry with Odongo. He threatened to keep the cows for eating his crops. After that day, the boy made sure that the cows did not get into trouble again.

انها هیچوقت با هم نجنگیدند. انها در خانه و زمین های کشاورزی به پدر و مادرشان کمک کردند.

ânhâ hič vaqt bâ ham najangidand. ânhâ dar xâne va zamin hâ-ye kešâvarzi be pedar va mâdarešân komak kardand.

They never fought with each other. They helped their parents at home and in the fields.

ساکیما با والدین و خواهر کوچک چهار ساله اش زندگی می کرد. انها روی زمین کشاورزی یک مرد ثروتمند زندگی می کردند. کلبه ی پوشالی انها انتهای ردیفی از درخت ها بود.

sâkimâ bâ vâledeyn va xâhar-e kučak-e čahâr sâle aš zendegi mi kard. ânhâ ru-ye zamin-e kešâvarzi-ye yek mard-e servatmand zendegi mi kardand. kolbe -e pušâli-ye ânhâ entehâ-ye radifi az deraxt hâ bud.

Sakima lived with his parents and his four year old sister. They lived on a rich man's land. Their grass-thatched hut was at the end of a row of trees.

در زمان های خیلی خیلی قدیم مردم هیچ چیزی نمی دانستند. آنها نمی‌دانستند که چطور محصولات کشاورزی را بکارند، یا چطور ابزارهای فلزی بسازند. خدای نیامه در آسمانها، عالم به همه دنیا بود. او تمام این دانش را در یک کوزه سفالی، امن نگه داشته بود.

dar zamân hâ-ye xeyli xeyli qadim mardom hič čizi nemi dânestand. ânhâ nemidânestand ke četowr mahsulat-e kešâvarzi râ bekârand، yâ četowr abzârhâ-ye felezi besâzand. xodâ-ye niyâme dar âsemânhâ، alem be hame-ye doniyâ bud. u tamâm-e in dâneš râ dar yek kuze-ye sofâli، amn negah dâšte bud.

Long long ago people didn't know anything. They didn't know how to plant crops, or how to weave cloth, or how to make iron tools. The god Nyame up in the sky had all the wisdom of the world. He kept it safe in a clay pot.