noun کَف / kaf

از بچگی کف شهر بودن.

az baččegi kaf-e šahr budan.

They’ve been in these streets since childhood.

نصفه شبی کف توالت چه کار می کنی؟

nesfe šabi kaf-e tualet če kâr mi koni؟

What are you doing on the bathroom floor in the middle of the night?

وین ره نه قاصد می‌روم کز کف عنانم می‌رود

vin rah na qâsed miruam kaz kaf enânam miruad

and my walking is not intentional; I’ve just lost control.

از رو کف می‌افته رو این دیوار، از این دیوار می‌ره تو اون سوراخ و از اون سوراخه غروب که شد می‌ره بیرون.

az ru kaf miyofte ru in divâr، az in divâr mire tu un surâx va az un surâxe ğorub ke šod mire birun.