یک روز من یک سبد حصیری بزرگ جلوی نور افتاب بیرون از خانه ی مادربزرگ دیدم. وقتی که پرسیدم این سبد برای چیست، تنها جوابی که گرفتم این بود که،" این سبد جادویی من است." در کنار سبد، چندین عدد برگ موز بود که مادربزرگ لحظه به لحظه ان ها را جابجا می کرد. من کنجکاو بودم. پرسیدم،" برگ ها برای چیست مادربزرگ؟" تنها جوابی که گرفتم این بود که،" ان ها برگ های جادویی من هستند."yek ruz man yek sabad-e hasiri-ye bozorg jelu-ye nur-e âftâb birun az xâne -e mâdarbozorg didam. vaqti ke porsidam in sabad barâye čist، tanhâ javâbi ke gereftam in bud ke،" in sabad-e jâduii-ye man ast." dar kenâr-e sabad، čandin adad barg-e muz bud ke mâdarbozorg lahze be lahze ân hâ râ jâbejâ mi kard. man konjkâv budam. porsidam،" barg hâ barâye čist mâdarbozorg؟" tanhâ javâbi ke gereftam in bud ke،" ân hâ barg hâ-ye jâduii-ye man hastand."
One day I saw a big straw basket placed in the sun outside Grandma's house. When I asked what it was for, the only answer I got was, "It's my magic basket." Next to the basket, there were several banana leaves that Grandma turned from time to time. I was curious. "What are the leaves for, Grandma?" I asked. The only answer I got was, "They are my magic leaves."