من به زور خودم را کنار یک پنجره جا دادم. شخصی که کنار من نشسته بود یک کیسه پلاستیکی سبز را محکم گرفته بود. او صندل های قدیمی و یک کت کهنه به تن داشت، و دستپاچه به نظر می رسید.man be zur xodam râ kenâr-e yek panjere jâ dâdam. šaxsi ke kenâr-e man nešaste bud yek kise-ye pelâstiki-ye sabz râ mohkam gerefte bud. u sandal hâ-ye qadimi va yek kot-e kohne be tan dâšt، va dastpâče be nazar mi resid.
I squeezed in next to a window. The person sitting next to me was holding tightly to a green plastic bag. He wore old sandals, a worn out coat, and he looked nervous.
یک روز در حالیکه ماگزوه داشت به درون سطل زباله نگاه می کرد، یک کتاب داستان پاره پوره و کهنه پیدا کرد. او کثیفی را از ان پاک کرد و ان را داخل کیسه اش گذاشت. بعد از ان هر روز او کتاب را بیرون می اورد و به تصاویرش نگاه می کرد. او نمی دانست که چگونه کلمات را بخواند.yek ruz dar hâli ke mâgozve dâšt be darun-e satle zobâle negâh mi kard، yek ketâb dâstân-e pâre pure va kohne peydâ kard. u kasifi râ az ân pâk kard va ân râ dâxel-e kise aš gozâšt. ba'd az ân har ruz u ketâb râ birun mi yâvord va be tasâvireš negâh mi kard. u nemi dânest ke čegune kalamat râ bexând.
One day while Magozwe was looking through the dustbins, he found an old tattered storybook. He cleaned the dirt from it and put it in his sack. Every day after that he would take out the book and look at the pictures. He did not know how to read the words.