Back to the wordadjective کوچَک / kučak
برادر کوچکم تا دیر وقت میخوابد. من زود بیدار میشوم چون من بزرگ و عالی هستم!barâdar-e kučakam tâ dir vaqt mixâbad. man zud bidâr mišuam čon man bozorg va ali hastam!
My little brother sleeps very late. I wake early, because I am great!
و مطمئن میشوم که برادر کوچکم تمام اخبار مربوط به مدرسه را میداند.va motma'en mišuam ke barâdar-e kučakam tamâm-e axbâr-e marbut be madrese râ midânad.
And I make sure little brother knows all the school news.
ان دختر کوچک بود که اول ان شکل مرموز را از فاصله ی دور دید.ân doxtar-e kučak bud ke aval ân šekl-e marmuz râ az fâsele -e dur did.
It was a little girl who first saw the mysterious shape in the distance.
با کمرویی اما شجاعانه، دختر کوچک به ان زن نزدیک شد. خانواده ی ان دختر کوچک تصمیم گرفتند که" ما باید او را پیش خودمان نگه داریم. ما از او و کودکش مراقبت خواهیم کرد."bâ kamruiy ammâ šojâ'âne، doxtar-e kučak be ân zan nazdik šod. xânevâde -e ân doxtar-e kučak tasmim gereftand ke" mâ bâyad u râ piš-e xodemân negah dârim. mâ az u va kudakeš morâqebat xâhyam kard."
Shy but brave, the little girl moved nearer to the woman. "We must keep her with us," the little girl's people decided. "We'll keep her and her child safe."
با کمرویی اما شجاعانه، دختر کوچک به ان زن نزدیک شد. خانواده ی ان دختر کوچک تصمیم گرفتند که" ما باید او را پیش خودمان نگه داریم. ما از او و کودکش مراقبت خواهیم کرد."bâ kamruiy ammâ šojâ'âne، doxtar-e kučak be ân zan nazdik šod. xânevâde -e ân doxtar-e kučak tasmim gereftand ke" mâ bâyad u râ piš-e xodemân negah dârim. mâ az u va kudakeš morâqebat xâhyam kard."
Shy but brave, the little girl moved nearer to the woman. "We must keep her with us," the little girl's people decided. "We'll keep her and her child safe."
حالا اگر بچه همانقدر کوچک می ماند همه چیز می توانست متفاوت باشد. اما ان کره خر بزرگ و بزرگتر شد تا اینکه دیگر نمی توانست روی کمر مادرش جا بگیرد. و با اینکه خیلی تلاش می کرد نمی توانست مانند یک انسان عمل کند. مادرش اغلب خسته و درمانده بود. بعضی وقت ها او را مجبور می کرد کارهایی انجام دهد که مخصوص حیوانات است.hâlâ agar bačče hamânqadr kučak mi mând hame čiz mi tavânest motefâvet bâšad. ammâ ân korre xar bozorg va bozorgtar šod tâ inke digar nemi tavânest ru-ye kamar-e mâdareš jâ begirad. va bâ inke xeyli talâš mi kard nemi tavânest mânand-e yek ensân amal konad. mâdareš ağlab xaste va darmânde bud. ba'zi vaqt hâ u râ majbur mi kard kârhâyi anjâm dehad ke maxsus-e heyvânat ast.
Now, if the child had stayed that same, small size, everything might have been different. But the donkey child grew and grew until he could no longer fit on his mother's back. And no matter how hard he tried, he could not behave like a human being. His mother was often tired and frustrated. Sometimes she made him do work meant for animals.
برادر کوچکم فریاد زد:" ببینید رحیم چه کاری کرده! من هم گفتم رحیم سرکش و خودخواه است."barâdar-e kučakam fariyâd zad:" bebinid rahim če kâri karde! man ham goftam rahim sarkeš va xodxâh ast."
"Look at what Rahim did!" shouts my little brother. "Rahim is naughty and selfish," I say.
برادر کوچک پرسید:" نمیخواهی رحیم را تنبیه کنی؟"barâdar-e kučak porsid:" nemixâhi rahim râ tanbih koni؟"
"Aren't you going to punish Rahim?" asks little brother.
ایستگاه اتوبوس کوچک در روستای من پر از مردم و اتوبوس های زیاد بود. حتی روی زمین چیزهای زیادتری بود که باید بار زده می شد. شوفرها اسم مقصد اتوبوس ها را جار می زدند.istgâh-e otubus-e kučak dar rustâ-ye man por az mardom va otubus hâ-ye ziyâd bud. hattâ ru-ye zamin čizhâ-ye ziyâdtari bud ke bâyad bâr zade mi šad. šuferhâ esm-e maqsad-e otubus hâ râ jâr mi zadand.
The small bus stop in my village was busy with people and overloaded buses. On the ground were even more things to load. Touts were shouting the names where their buses were going.
مسافران جدید بلیط هایشان را محکم در دستشان گرفته بودند همان طور که برای نشستن در اتوبوس شلوغ دنبال جا می گشتند. خانم هایی که بچه های کوچک داشتند سعی می کردند که برای راحتی کودکشان در سفر طولانی جایی درست کنند.mosâferan-e jadid belit hâyešân râ mohkam dar dastešân gerefte budand hamân towr ke barâye nešastan dar otubus-e šoluğ donbâl-e jâ mi gaštand. xânom hâyi ke bačče hâ-ye kučak dâštand sa'i mi kardand ke barâye râhati-ye kudakešân dar safar-e tulâni jâyi dorost konand.
New passengers clutched their tickets as they looked for somewhere to sit in the crowded bus. Women with young children made them comfortable for the long journey.
اندکی از مسافران نوشیدنی خریدند، بقیه لقمه های کوچک خریدند و شروع به خوردن کردند. انهایی که هیچ پولی نداشتند، مثل من، فقط تماشا می کردند.andaki az mosâferan nušidani xaridand، baqiye loqme hâ-ye kučak xaridand va šoru' be xordan kardand. ânhâyi ke hič puli nadâštand، mesl-e man، faqat tamâšâ mi kardand.
A few passengers bought drinks, others bought small snacks and began to chew. Those who did not have any money, like me, just watched.
نه ساعت بعد، با صدای بلند مردی که ضربه می زد و مسافران را برای برگشتن به روستای من صدا می زد بیدار شدم. من کیف کوچکم را برداشتم و از اتوبوس بیرون پریدم.noh sâ'at ba'd، bâ sedâ-ye boland-e mardi ke zarbe mi zad va mosâferan râ barâye bargaštan be rustâ-ye man sedâ mi zad bidâr šodam. man kif-e kučakam râ bardâštam va az otubus birun paridam.
Nine hours later, I woke up with loud banging and calling for passengers going back to my village. I grabbed my small bag and jumped out of the bus.
در شهر شلوغ نایروبی، دور از کانون گرم خانواده گروهی از پسرهای بی خانمان زندگی می کردند. انها روزها را بی هدف سپری می کردند. صبح ها درحالیکه پسرها شب قبل را روی پیاده روی سرد خوابیده بودند، زیراندازشان را جمع می کردند. برای مقابله با سرمای روز اشغال می سوزاندند تا خود را گرم کنند. ماگزوه در بین ان گروه از پسرها بود. او کوچکترین عضو گروه بود.dar šahr-e šoluğ-e nâyrubi، dur az kânun-e garm-e xânevâde goruhi az pesarhâ-ye bi xânemân zendegi mi kardand. ânhâ ruzhâ râ bi hadaf separi mi kardand. sobh hâ dar hâli ke pesarhâ šab-e qabl râ ru-ye piyâde ru-ye sard xâbide budand، zirandâzešân râ jam' mi kardand. barâye moqâbele bâ sarmâ-ye ruz âšğâl mi suzândand tâ xod râ garm konand. mâgozve dar beyne ân goruh az pesarhâ bud. u kučaktarin ozv-e goruh bud.
In the busy city of Nairobi, far away from a caring life at home, lived a group of homeless boys. They welcomed each day just as it came. On one morning, the boys were packing their mats after sleeping on cold pavements. To chase away the cold they lit a fire with rubbish. Among the group of boys was Magozwe. He was the youngest.
یک دانه ی کوچک: داستان وانگاری ماتایyek dâne -e kučak: dâstân-e vângâri mâtây
A Tiny Seed: The Story of Wangari Maathai
در روستایی روی سرازیری کوه کنیا در شرق افریقا، دختر کوچکی با مادرش روی زمینی کار می کرد. اسم ان دختر وانگاری بود.dar rustâyi ru-ye sarâziri-ye kuh-e keniyâ dar šarq-e âfriqâ، doxtar-e kučaki bâ mâdareš ru-ye zamini kâr mi kard. esm-e ân doxtar vângâri bud.
In a village on the slopes of Mount Kenya in East Africa, a little girl worked in the fields with her mother. Her name was Wangari.
وانگاری از بیرون بودن لذت می برد. در باغچه ی خانوادگیشان که محصولات غذایی بود با کارد بزرگ خود خاک را زیر و رو می کرد. او دانه های کوچک را در زیر خاک گرم فرو می کرد و روی ان را با خاک می پوشانید.vângâri az birun budan lezzat mi bord. dar bâğče -e xânevâdegiešân ke mahsulat-e ğazâyi bud bâ kârd-e bozorg-e xod xâk râ zir v ru mi kard. u dâne hâ-ye kučak râ dar zir-e xâk-e garm foru mi kard va ru-ye ân râ bâ xâk mi pušânid.
Wangari loved being outside. In her family's food garden she broke up the soil with her machete. She pressed tiny seeds into the warm earth.
قدم های کوچک برای آرزوهای بزرگ.qadam hâ-ye kučak barâye ârezuhâ-ye bozorg.
بنابراین گینگیله نیزه شکارش را در پایین درخت گذاشت و مقداری شاخه کوچک جمع کرد و آتش کوچکی درست کرد. وقتی که آتش خوب می سوخت، او یک چوب خشک بلند را در قلب آتش قرار داد. این چوب به اینکه دود زیادی تولید می کند مشهور بود. او طرف سرد چوب را با دندانش گرفت و در حالیکه چوب می سوخت و دود می کرد شروع به بالا رفتن از تنه درخت کرد.banâbar in gingile neyze-ye šekâreš râ dar pâyin-e deraxt gozâšt va meqdâri šâxe-ye kučak jam' kard va âtaš-e kučaki dorost kard. vaqti ke âtaš xob mi suxt، u yek čub-e xošk-e boland râ dar qalb-e âtaš qarâr dâd. in čub be inke dud-e ziyâdi towlid mi konad mašhur bud. u taraf-e sard-e čub râ bâ dandâneš gereft va dar hâli ke čub mi suxt va dud mi kard šoru' be bâlâ raftan az tane-ye deraxt kard.
So Gingile put down his hunting spear under the tree, gathered some dry twigs and made a small fire. When the fire was burning well, he put a long dry stick into the heart of the fire. This wood was especially known to make lots of smoke while it burned. He began climbing, holding the cool end of the smoking stick in his teeth.
بنابراین گینگیله نیزه شکارش را در پایین درخت گذاشت و مقداری شاخه کوچک جمع کرد و آتش کوچکی درست کرد. وقتی که آتش خوب می سوخت، او یک چوب خشک بلند را در قلب آتش قرار داد. این چوب به اینکه دود زیادی تولید می کند مشهور بود. او طرف سرد چوب را با دندانش گرفت و در حالیکه چوب می سوخت و دود می کرد شروع به بالا رفتن از تنه درخت کرد.banâbar in gingile neyze-ye šekâreš râ dar pâyin-e deraxt gozâšt va meqdâri šâxe-ye kučak jam' kard va âtaš-e kučaki dorost kard. vaqti ke âtaš xob mi suxt، u yek čub-e xošk-e boland râ dar qalb-e âtaš qarâr dâd. in čub be inke dud-e ziyâdi towlid mi konad mašhur bud. u taraf-e sard-e čub râ bâ dandâneš gereft va dar hâli ke čub mi suxt va dud mi kard šoru' be bâlâ raftan az tane-ye deraxt kard.
So Gingile put down his hunting spear under the tree, gathered some dry twigs and made a small fire. When the fire was burning well, he put a long dry stick into the heart of the fire. This wood was especially known to make lots of smoke while it burned. He began climbing, holding the cool end of the smoking stick in his teeth.
وقتی که زنبورها بیرون بودند، گینگیله دستش را به داخل لانه فشار داد. او یک مشت پر از شانه عسل سنگین که از آن عسل غلیظ می چکید و پر از زنبورهای کوچک بود بیرون آورد. او با دقت شانه عسل را در داخل کیسه ای که بر روی شانه اش حمل می کرد قرار داد. و شروع کرد به پایین آمدن از درخت.vaqti ke zanburhâ birun budand، gingile dasteš râ be dâxel-e lâne fešâr dâd. u yek mošt-e por az šâne-ye asal-e sangin ke az ân asal-e ğaliz mi čekid va por az zanburhâ-ye kučak bud birun âvord. u bâ deqqat šâne-ye asal râ dar dâxel-e kise i ke bar ru-ye šâne aš haml mi kard qarâr dâd. va šoru' kard be pâyin âmadan az deraxt.
When the bees were out, Gingile pushed his hands into the nest. He took out handfuls of the heavy comb, dripping with rich honey and full of fat, white grubs. He put the comb carefully in the pouch he carried on his shoulder, and started to climb down the tree.
ولی گینگیله آتش را خاموش کرد، نیزه اش را برداشت و به سمت خانه راه افتاد و به نگده توجه نکرد. نگده با عصبانیت گفت،" ویک-تورر! ویک-تورر!" گینگیله ایستاد، و به پرنده کوچک نگاه کرد و بلند بلند خندید." تو مقداری عسل می خواهی دوست من؟ آره! ولی من همه کارها را خودم کردم، و کلی نیش خوردم و زنبورها مرا گزیدند. چرا باید این عسل دوست داشتنی را با تو قسمت کنم؟" سپس او به راهش ادامه داد. نگده خیلی عصبانی بود! این راه مناسبی برای رفتار با او نبود! اما او تاوان کار خود را می دهد!vali gingile âtaš râ-ye xâmuš kard، neyze aš râ bardâšt va be samt-e xâne râh oftâd va be negede tavajjoh nakard. negede bâ asabâniyat goft،" vikturr! vikturr!" gingile istâd، va be parande-ye kučak negâh kard va boland boland xandid." to meqdâri asal mi xâhi dust-e man؟ âre! vali man hame-ye kârhâ râ xodam kardam، va kolli niš xordam va zanburhâ marâ gazidand. čerâ bâyad in asal-e dust dâštani râ bâ to qesmat konam؟" sepas u be râheš edâme dâd. negede xeyli asabâni bud! in râh-e monâsebi barâye raftâr bâ u nabud! ammâ u tâvân kâr-e xod râ mi dehad!
But, Gingile put out the fire, picked up his spear and started walking home, ignoring the bird. Ngede called out angrily, "VIC-torr! VIC-torrr!" Gingile stopped, stared at the little bird and laughed aloud. "You want some honey, do you, my friend? Ha! But I did all the work, and got all the stings. Why should I share any of this lovely honey with you?" Then he walked off. Ngede was furious! This was no way to treat him! But he would get his revenge.
چند هفته بعد یک روز گینگیله دوباره صدای نگده را شنید. او عسل خوشمزه را به یاد آورد، و یک بار دیگر مشتاقانه آن پرنده را دنبال کرد. بعد از اینکه گینگیله را در طول جنگل هدایت کرد، نگده ایستاد تا روی یک درخت تیغ دار چتر مانند استراحت کند. گینگیله فکر کرد،" آهان"." کندو باید در این درخت باشد." او سریعا آتش کوچکش را درست کرد و شروع به بالا رفتن کرد، شاخه دود دار را با دندانش گرفت. نگده نشست و تماشا کرد.čand hafte ba'd yek ruz gingile dobâre sedâ-ye negede râ šenid. u asal-e xošmaze râ be iad âvord، va yek bâr-e digar moštâqâne ân parande râ donbâl kard. ba'd az inke gingile râ dar tul-e jangal hedâyat kard، negede istâd tâ ru-ye yek deraxt-e tiğ dâr-e čatr mânand esterâhat konad. gingile fekr kard،" âhân"." kandu bâyad dar in deraxt bâšad." u sari'an âtaš-e kučakeš râ dorost kard va šoru' be bâlâ raftan kard، šâxe-ye dud dâr râ bâ dandâneš gereft. negede nešast va tamâšâ kard.
One day several weeks later Gingile again heard the honey call of Ngede. He remembered the delicious honey, and eagerly followed the bird once again. After leading Gingile along the edge of the forest, Ngede stopped to rest in a great umbrella thorn. "Ahh," thought Gingile. "The hive must be in this tree." He quickly made his small fire and began to climb, the smoking branch in his teeth. Ngede sat and watched.
و بنابراین، از وقتی که بچه های گینگیله داستان نگده را شنیدند برای پرنده کوچک احترام قائل شدند. هر وقت که عسل برداشت می کنند، سعی می کنند که بزرگ ترین قسمت از شانه عسل را برای پرنده عسل نما نگه دارند.va banâbar in، az vaqti ke bačče hâ-ye gingile dâstân-e negede râ šenidand barâye parande-ye kučak ehterâm qâ'el šodand. har vaqt ke asal bardâšt mi konand، sa'i mi konand ke bozorg tarin qesmat az šâne-ye asal râ barâye parande-ye asal namâ negah dârand.
And so, when the children of Gingile hear the story of Ngede they have respect for the little bird. Whenever they harvest honey, they make sure to leave the biggest part of the comb for Honeyguide!
ساکیما با والدین و خواهر کوچک چهار ساله اش زندگی می کرد. انها روی زمین کشاورزی یک مرد ثروتمند زندگی می کردند. کلبه ی پوشالی انها انتهای ردیفی از درخت ها بود.sâkimâ bâ vâledeyn va xâhar-e kučak-e čahâr sâle aš zendegi mi kard. ânhâ ru-ye zamin-e kešâvarzi-ye yek mard-e servatmand zendegi mi kardand. kolbe -e pušâli-ye ânhâ entehâ-ye radifi az deraxt hâ bud.
Sakima lived with his parents and his four year old sister. They lived on a rich man's land. Their grass-thatched hut was at the end of a row of trees.
والدین ساکیما در خانه ی مرد ثروتمند کار می کردند. انها صبح زود خانه را ترک می کردند و دیروقت برمی گشتند. ساکیما و خواهر کوچکش تنها می ماندند.vâledeyn-e sâkimâ dar xâne -e mard-e servatmand kâr mi kardand. ânhâ sobh-e zud xâne râ tark mi kardand va diruaqt barmi gaštand. sâkimâ va xâhar-e kučakeš tanhâ mi mândand.
The parents of Sakima worked at the rich man's house. They left home early in the morning and returned late in the evening. Sakima was left with his little sister.
ساکیما علاقه داشت که برای خواهر کوچکش اواز بخواند، مخصوصا، هروقت خواهرش احساس گرسنگی می کرد. در حالیکه او اهنگ مورد علاقه اش را می خواند خواهرش به او گوش می داد. او با نوای ارامش بخش اواز سر تکان می داد.sâkimâ alâqe dâšt ke barâye xâhar-e kučakeš âvâz bexânad، maxsusan، har vaqt xâhareš ehsâs gorosnegi mi kard. dar hâli ke u âhang-e mowrede alâqe aš râ mi xând xâhareš be u guš mi dâd. u bâ navâ-ye arâmeš baxš-e âvâz sar tekân mi dâd.
Sakima liked to sing for his little sister, especially, if she felt hungry. His sister would listen to him singing his favourite song. She would sway to the soothing tune.
اما، ساکیما تسلیم نشد. خواهر کوچکش هم او را حمایت کرد. او گفت،" وقتی که من گرسنه هستم ترانه های ساکیما من را ارام می کند. انها مرد ثروتمند را هم ارام می کنند.ammâ، sâkimâ taslim našod. xâhar-e kučakeš ham u râ hemâyat kard. u goft،" vaqti ke man gorosne hastam tarâne hâ-ye sâkimâ man râ ârâm mi konad. ânhâ mard-e servatmand râ ham ârâm mi konand.
However, Sakima did not give up. His little sister supported him. She said, "Sakima's songs soothe me when I am hungry. They will soothe the rich man too."
روز بعد، ساکیما از خواهر کوچکش خواست که او را به سمت خانه ی مرد ثروتمند هدایت کند.ruz-e ba'd، sâkimâ az xâhar-e kučakeš xâst ke u râ be samt-e xâne -e mard-e servatmand hedâyat konad.
The following day, Sakima asked his little sister to lead him to the rich man's house.
یعنی مثلا نتونه دخول رو انجام بده بنابراین ما بهش میگیم یا آلت کوچک که اونو بد نیست که با پزشک صحبت بکنید.ya'ni masalan natune doxol ro anjâm bede banâbar in mâ beheš migim yâ âlat-e kučak ke uno bad nist ke bâ pezešk sohbat bekonid.
It would be a good idea to consult with a doctor.
کوچک ترین آنها 7 هفته داشت.kučak tarin-e ânhâ ____ hafte dâšt.
The youngest of them was seven weeks old,
اکنون اسب های کوچک بزرگ شده بودند.aknun asb hâ-ye kučak bozorg šode budand.
Now the small horses had grown up.
نگه داشتن مهره مار، ناموس کفتار، پای سگ یا روشن کردن بالون برای رسیدن شما به آرزوتون کوچکترین کمکی نمیکنه.negah dâštan-e mohre-ye mâr، nâmus-e kaftâr، pâ-ye sag yâ rowšan kardan-e bâlun barâye residan-e šomâ be ârezuetun kučaktarin komaki nemikone.
Keeping snake bones, hyena’s honor, dog's foot, or lighting a balloon won't help you reach your dream in the slightest,