verb گیر کَردَن / gir kardan

یکروز صبح، سیمبگویره دیر از خواب بلند شد. آنیتا سرش داد زد و گفت،" تو دختر تنبلی هستی!" او سیمبگویره را از تخت هل داد. آن پتوی با ارزش به ناخنش گیر کرد و به دو قسمت پاره شد.

yekruz sobh، simbegviere dir az xâb boland šod. ânitâ sareš dâd zad va goft،" to doxtar-e tanbali hasti!" u simbegviere râ az taxt hol dâd. ân patu-ye bâ arzeš be nâxoneš gir kard va be do qesmat pâre šod.

One morning, Simbegwire was late getting out of bed. "You lazy girl!" Anita shouted. She pulled Simbegwire out of bed. The precious blanket caught on a nail, and tore in two.

چون توی اون، در حقیقت موقعیت گیر کردم.

čon tuye un، dar haqiqat mowqe'iyat gir kardam.