noun اِنتِها / entehâ

IPA: /entehɒː/

From our corpus

ساکیما با والدین و خواهر کوچک چهار ساله اش زندگی می کرد. انها روی زمین کشاورزی یک مرد ثروتمند زندگی می کردند. کلبه ی پوشالی انها انتهای ردیفی از درخت ها بود.
sâkimâ vâledeyn va xâhar-e kučak-e čahâr sâle zendegi mi kard. ânhâ ru-ye zamin-e kešâvarzi-ye yek mard-e servatmand zendegi mi kardand. kolbe -e pušâli-ye ânhâ entehâ-ye radifi az deraxt bud.
Sakima lived with his parents and his four year old sister. They lived on a rich man's land. Their grass-thatched hut was at the end of a row of trees.
انتهای این راه و از پس این سختی ها الماس با شما بودن هست
entehâ-ye in râh va az pase in saxti almâs-e šomâ budan hast
At the end of this road and after these hardships, It is the diamond of being with you
svgImgWiktionary
Noun unhamzated form of انتهاء (“end”)Open in Wiktionary