خیلی زود او صدای بلند ویز ویز زنبورها را شنید. آن ها داشتند به حفره ای که در داخل تنه درخت بود و کندوی آنها در آن بود رفت و آمد می کردند. زمانی که گینگیله به کندو رسید، ته چوبی که در حال سوختن بود را به داخل کندو فرو کرد. زنبورها در حالیکه عصبانی و بدجنس بودند با سرعت به بیرون هجوم آوردند. آنها از بوی دود فرار می کردند ولی قبل از آن به گینگیله نیش های دردناکی می زدند.xeyli zud u sedâ-ye boland-e viz viz-e zanburhâ râ šenid. ân hâ dâštand be hofre i ke dar dâxel-e tane-ye deraxt bud va kandu-ye ânhâ dar ân bud raft v âmad mi kardand. zamâni ke gingile be kandu resid، tah-e čubi ke dar hâl-e suxtan bud râ be dâxel-e kandu foru kard. zanburhâ dar hâli ke asabâni va badjens budand bâ sor'at be birun hojum âvordand. ânhâ az bu-ye dud farâr mi kardand vali qabl az ân be gingile niš hây dardnâki mi zadand.
Soon he could hear the loud buzzing of the busy bees. They were coming in and out of a hollow in the tree trunk – their hive. When Gingile reached the hive he pushed the smoking end of the stick into the hollow. The bees came rushing out, angry and mean. They flew away because they didn't like the smoke – but not before they had given Gingile some painful stings!
وقتی که زنبورها بیرون بودند، گینگیله دستش را به داخل لانه فشار داد. او یک مشت پر از شانه عسل سنگین که از آن عسل غلیظ می چکید و پر از زنبورهای کوچک بود بیرون آورد. او با دقت شانه عسل را در داخل کیسه ای که بر روی شانه اش حمل می کرد قرار داد. و شروع کرد به پایین آمدن از درخت.vaqti ke zanburhâ birun budand، gingile dasteš râ be dâxel-e lâne fešâr dâd. u yek mošt-e por az šâne-ye asal-e sangin ke az ân asal-e ğaliz mi čekid va por az zanburhâ-ye kučak bud birun âvord. u bâ deqqat šâne-ye asal râ dar dâxel-e kise i ke bar ru-ye šâne aš haml mi kard qarâr dâd. va šoru' kard be pâyin âmadan az deraxt.
When the bees were out, Gingile pushed his hands into the nest. He took out handfuls of the heavy comb, dripping with rich honey and full of fat, white grubs. He put the comb carefully in the pouch he carried on his shoulder, and started to climb down the tree.