هر چند که به زبان میگن که هیچ نیازی به تشکر تو جبران تو وجود نداره.har čand ke be zabân migan ke hič niyâzi be tašakkor-e to jobrân-e to vojud nadâre.
Although they're overtly saying there’s no need for your thanks or your repayment,
نگده همه کارهایی که گینگیله داشت انجام می داد را مشتاقانه تماشا می کرد. او منتظر گینگیله بود که یک قسمت بزرگ از شانه عسل را باقی گذارد و به عنوان تشکر به پرنده عسل نما بدهد. نگده تند تند از این شاخه به آن شاخه پرید، و به زمین نزدیک و نزدیکتر شد. سرانجام گینگیله به پایین درخت رسید. نگده روی یک تخته سنگ نزدیک گینگیله نشست و منتظر پاداشش بود.negede hame-ye kârhâyi ke gingile dâšt anjâm mi dâd râ moštâqâne tamâšâ mi kard. u montazer-e gingile bud ke yek qesmat-e bozorg az šâne-ye asal râ bâqi gozârad va be onvân-e tašakkor be parande-ye asal namâ bedehad. negede tond tond az in šâxe be ân šâxe parid، va be zamin nazdik va nazdiktar šod. saranjâm gingile be pâyin-e deraxt resid. negede ru-ye yek taxte sang nazdik-e gingile nešast va montazer-e pâdâšeš bud.
Ngede eagerly watched everything that Gingile was doing. He was waiting for him to leave a fat piece of honeycomb as a thank-you offering to the Honeyguide. Ngede flittered from branch to branch, closer and closer to the ground. Finally Gingile reached the bottom of the tree. Ngede perched on a rock near the boy and waited for his reward.