Dictionary
verb داد زَدَن / dâd zadan
IPA: /dɒːd zædæn/ compound verb ofداد / dâdandزَدَن / zadan
From our corpus
من صدای شوفر را شنیدم که داد می زد،" شهر! شهر! به غرب میرایستگا!" این همان اتوبوسی بود که من باید سوارش می شدم.
man sedâ-ye šufer râ šenidam ke dâd mi zad،" šahr! šahr! be ğarb-e mirâyestgâ!" in hamân otubusi bud ke man bâyad savâreš mi šodam.
"City! City! Going west!" I heard a tout shouting. That was the bus I needed to catch.
بارگیری کامل شده بود و همه ی مسافران نشسته بودند. دستفروش ها هنوز با زور دنبال راهی برای داخل شدن به اتوبوس بودند تا کالاهایشان را به مسافران بفروشند. همه ی انها داشتند داد می زدند تا اسامی چیزهایی که برای فروش دارند را بگویند. ان کلمات برای من خنده دار بودند.
bârgiri kâmel šode bud va hame -e mosâferan nešaste budand. dastforuš hâ hanuz bâ zur donbâl-e râhi barâye dâxel šodan be otubus budand tâ kâlâhâyešân râ be mosâferan beforušand. hame -e ânhâ dâštand dâd mi zadand tâ asâmi-ye čizhâyi ke barâye foruš dârand râ beguyand. ân kalamat barâye man xande dâr budand.
The loading was completed and all passengers were seated. Hawkers still pushed their way into the bus to sell their goods to the passengers. Everyone was shouting the names of what was available for sale. The words sounded funny to me.
Wiktionary