noun غَریبه / ğaribe

اواخر سال 1389 یه غریبه وارد ایران شد.

avâxer-e sâl-e ____ ye ğaribe vâred-e irân šod.

Towards the end of 1389, a stranger entered Iran;

یه غریبه که نمیشناختیمش و فقط اسمش رو خونده بودیم.

ye ğaribe ke nemišenâxtimeš va faqat esmeš ro xonde budim.

a stranger who we didn’t know and we had only read his name;

گاهی با خودی و گاهی با غریبه

gâhi bâ xodi va gâhi bâ ğaribe

Sometimes with friend and sometimes with stranger,

تو سرمای زمستون 97 دیگه یه غریبه از اینجا نرفت.

tu sarmâ-ye zemestun-e ____ dige ye ğaribe az injâ naraft.

In the cold of winter of 97, he didn’t leave here a stranger anymore;

باعث شد که بدون ترس پا شم بیام ایران زندگی کنم و برم با غریبه تو خیابون حرف بزنم.

bâ'es šod ke bedune tars pâ šam biyâam irân zendegi konam va beram bâ ğaribe tu xiyâbun harf bezanam.

I was able to come to Iran and talk to strangers on the street with no fear.

و به عنوان یک stranger هست، یعنی هنوز یک غریبه هست.

va be onvâne yek ____ hast، ya'ni hanuz yek ğaribe hast.

حالا تو که غریبه نیستی، ماشالا سر تو و شوهرت یه سره تو زندگی منه!

hâlâ to ke ğaribe nisti، mâšâllâ sar-e to va šuharet ye sare tu zendegi-ye mane!

یعنی به خودشون اجازه میدن حتی به عنوان یک غریبه

ya'ni be xodešun ejâze midan hattâ be onvâne yek ğaribe

شاید من نمیخوام open up کنم به یک غریبه.

šâyad man nemixam ____ konam be yek ğaribe.