pronoun مَرا / marâ

IPA: /mærɒː/

From our corpus

وقتی که غروب شد، از یک درخت بلند نزدیک رود بالا رفت و در شاخه ها برای خودش تختی درست کرد. تا زمانی که به خواب رفت آواز میخواند:" مامان، مامان، تو من را رها کردی. تو مرا رها کردی و دیگر هیچوقت بر نگشتی. پدر دیگر من را دوست ندارد. مامان، تو کی بر می‌گردی؟ تو منو رها کردی."
vaqti ke ğorub šod، az yek deraxt-e boland-e nazdik-e rud bâlâ raft va dar šâxe barâye xodeš taxti dorost kard. zamâni ke be xâb raft âvâz mixând:" mâmân، mâmân، to man rahâ kardi. to marâ rahâ kardi va digar hič vaqt bar nagašti. pedar digar man dust nadârad. mâmân، to key bar migardi؟ to mano rahâ kardi."
When it came to evening, she climbed a tall tree near a stream and made a bed for herself in the branches. As she went to sleep, she sang: "Maama, maama, maama, you left me. You left me and never came back. Father doesn't love me anymore. Mother, when are you coming back? You left me."
ولی تام تسلیم نشد. او صدا زد،" موزهای مرا بخرید! موزهای رسیده ی شیرین من را بخرید!"
vali tâm taslim našod. u sedâ zad،" muzhâ-ye marâ bexarid! muzhâ-ye reside -e širin-e man bexarid!"
But Tom does not give up. He calls, "Buy my bananas! Buy my sweet ripe bananas!"
svgImgWiktionary
Pronoun
  1. form of من (man) with the oblique particle را (râ), used to generate dative, genitive, and accusative forms for the first person singular pronoun.
  2. a second-person pronoun; تو (to, “you”) as a grammatical object, "me".
Open in Wiktionary