من همان کسی هستم که با باز کردن پنجره اجازه میدهم که نور خورشید به داخل بیاید.man hamân kasi hastam ke bâ bâz kardan-e panjere ejâze mideham ke nur-e xoršid be dâxel biyâyad.
I am the one who lets in the sun.
من به زور خودم را کنار یک پنجره جا دادم. شخصی که کنار من نشسته بود یک کیسه پلاستیکی سبز را محکم گرفته بود. او صندل های قدیمی و یک کت کهنه به تن داشت، و دستپاچه به نظر می رسید.man be zur xodam râ kenâr-e yek panjere jâ dâdam. šaxsi ke kenâr-e man nešaste bud yek kise-ye pelâstiki-ye sabz râ mohkam gerefte bud. u sandal hâ-ye qadimi va yek kot-e kohne be tan dâšt، va dastpâče be nazar mi resid.
I squeezed in next to a window. The person sitting next to me was holding tightly to a green plastic bag. He wore old sandals, a worn out coat, and he looked nervous.